تفاوت در درک یا حرب بازی

یادآوری یک تکلیف مهم

سجاد فیاض در انتهای آذرماه 77، اجرای طنز کوتاه آقای خردادیان، منوچهر آذری و همکارانش که شبهه احتمالی تمسخر برخی از شعارهای رئیس جمهور وقت را به دنبال داشت، معرکه ای پدید آورد که یکی از مهمترین پیامدهای آن، منع حضور رئیس وقت سازمان صداوسیما در جلسات هیأت دولت بود. روزنامه های دوم خردادی نیز با توسل به انواع خیال پردازیها و نثار ناسزاهای رنگارنگ، شعار خاموشی "سیمای لاریجانی" را به مطالبه همیشگی میتینگ ها و اجتماعات خود تبدیل کردند. عدم تحمل آرای مخالفین توسط مدعیان آزادی در دورانی که قراربود "ایران برای همه ایرانیان" باشد، به جایی رسید که کمترین انتقاد و هر حرکت قانونی مجلس پنجم و قوه قضائیه به بحران ترجمه می شد؛ به نحوی که در اظهارات رئیس جمهور وقت از ایجاد یک بحران به ازای هر 9 روز سخن به میان آمد! اما امروز گویا شرایط کاملاً دگرگون شده است. رئیس جمهور مکتبی و شعارهایش که حمایت های بی شائبه و بی نظیر رهبری فرزانه انقلاب و عشق و علاقه آحاد مردم را به دنبال دارد، به سوژه دائمی تمسخر روزنامه های زنجیره ای و با کمال تأسف شبکه های رادیویی و به ویژه رادیو جوان در رسانه ملی تبدیل شده است؛ هر اظهار نظر ارزشی رئیس جمهور، بلافاصله در کنار قیمت گوجه فرنگی و مسکن قرار می گیرد و با ارایه معادله های دو مجهولی هجوآمیز، قضاوت به مردم واگذار می شود. وقتی رئیس جمهور سخن از قدرت اداره جهان بوسیله احکام نورانی اسلام به میان می آورد -که کلمه به کلمه آن برگرفته از فرمایشات بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی است-، حتی روزنامه مدعی ارزشگرایی جمهوری اسلامی نیز که هر روز تمثال امام راحل را در صفحه اول خود دارد، به میدان می آمده و با تمسخر از رئیس جمهور می خواهد که تنها ایران را اداره نماید! گویا از خاطر شریف مدیر مسئول این روزنامه تورم 50 درصدی سال 74 و درخواست اعتبار برای خرید باتوم و تجهیزات ضد شورش برای مقابله با اعتراضات مردمی پاک شده است. یادشان نیست غائله شیراز، مشهد و اراک در سال 71 برای چه بوجود آمد؟ خانه کدام مستضعف درمحله طلاب مشهد بر سرش آوار شد که آن شورش را به دنبال داشت؟ آقایان طرفدار محرومین یادتان است در عید سال 72 گوجه به قیمت 1500 تومان به فروش رسید؟ بگذریم و بگذاریم که قصه های پرغصه دوران عدالت پروری سرداران سازندگی و آزادی های اصلاح طلبان مردم مدار، مثنوی هفتاد من خواهد شد. هدف از مطالب فوق، یادآوری یک مسوولیت فراموش شده به مسئولین قضایی است. این روزها سالگرد بیانات رهبری در مصلی امام خمینی در سال 79 علیه مطبوعات زنجیره ای و دین ستیز است. برای یک بار هم که شده، پیش از آنکه ایشان مجدداً در مورد لجن پراکنی رسانه ها موضع گیری نمایند، مقام قضایی ذیربط به وظیفه قانونی خود عمل کند و با رسانه هایی که با تخریب و تمسخر دولت اسلامی و ناسزا گفتن به مردم، به جرم رجعت به آرمان های انقلاب اسلامی، سعی در ناامید کردن و انتقام گیری از آنان دارند، برخورد کند. (برای مزید استحضار نوشته با عنوان آواز دلفین ها در روزنامه اعتماد ملی 31/1/87 را بخوانید). امروز حمایت از دولت مستند به فعل ولی فقیه، یک وظیفه شرعی برای همه دلسوزان است و از کسانی که داعیه ارزشگرایی دارند، انتظار حرکت در این جهت است. نگذارید عده ای دنیا طلب همه آمال نظام و خدمات دولت را در پای منافع نامشروعشان به مسلخ ببرند. برای یادآوری این تکلیف، فرازی از فرمایشات رهبر اندیشمند و فرزانه انقلاب اسلامی در ابتدای سال گذشته را مرور می نماییم: «اعتماد به دولت، همان چیزى است که دشمنان مى‏خواهند نباشد. دشمنان مى‏خواهند مردم به دولت - که مسئولیت اداره‏ى امور کشور را دارد - بى‏اعتماد باشند؛ سعى کنید این نقشه‏ى دشمن را خنثى کنید. من از دولت حمایت مى‏کنم. از همه‏ى دولتهاى بر سر کار و منتخب مردم حمایت کردم، بعد از این هم همین خواهد بود؛ از این دولت هم به طور خاص حمایت مى‏کنم. این حمایت، بى‏دلیل و بى‏حساب و کتاب نیست. اولاً جایگاه دولت در نظام جمهورى اسلامى و در نظام سیاسى کشور ما جایگاه بسیار مهمى است، ثانیاً بیشترین مسئولیتها را دولت بر دوش دارد؛ بعد هم این جهتگیرى‏هاى دینى و این ارزش‏گرایى انقلابى و اسلامى خیلى ارزش دارد. سختکوشى، تلاش فراوان، ارتباط با مردم، سفرهاى استانى، جهتگیرى عدالت و زىّ مردمى؛ اینها خیلى قیمت دارد و من قدر این کارها را مى‏دانم. من به خاطر این چیزها از دولت حمایت مى‏کنم» ایشان همچنین در سفر استانی خود به استان سمنان (آبان 85) در جمع مردم گرمسار تأکید کرده بودند: «چندى پیش رئیس جمهور محترم از مطبوعات گله کرد که بدگویى مى‏کنند، بددهنى مى‏کنند، لجن‏پراکنى مى‏کنند؛ و بعضى از مطبوعات اعتراض کردند. من معمولاً مطبوعات را مى‏بینم؛ من حق را به رئیس جمهور دادم. من معتقدم بعضى از مطبوعات نه اینکه انتقاد مى‏کنند، بى‏انصافى مى‏کنند.»