آقای بوش! در قرون وسطی اسرائیل نبود

آقای بوش! در قرون وسطی اسرائیل نبود

قرنها، مأمن یهودیان، جهان اسلام بود و آنان به جز موارد نادر، کمترین مشکلی با مسلمانان نداشتند. آنان جزئی از تمدن اسلامی بودند و در غالب شهرها با آرامش زندگی می کردند. کافی است تاریخ یهودیان کاشان را مرور کنید و ببینید که علمای درجه اول شیعه تا چه اندازه مدافع یهودیان برابر اقدامات جاهلانه عوام بودند.

سخنرانی بوش در کنست اسرائیل به هدف پشتیبانی از اسرائیل، آن هم درست در لحظه شکست سیاست امریکا در لبنان، فقط می تواند برای دلگرم کردن اسرائیل نسبت به خطری باشد که واقعا جدی است. به خصوص که سال گذشته، حزب الله نیز اعلام کرد سیاست های آتی خود را در جهت نابودی اسرائیل تنظیم خواهد کرد.

اما یک هدف تبلیغاتی مهم داخلی هم برای جمهوریخواهان آمریکا پشت سر این سخنرانی بود و آن استفاده به موقع آنان از لابی صهیونیستی در امریکا و کمکهای مالی آنان برای انتخاب کاندیدای این حزب، آن هم درست لحظه ای که آقای اوباما موضع منتقدانه ای نسبت به اسرائیل ابراز کرده است.

نکته شگفت در میان سخنان بوش، قرار دادن ایران درست در نقطه مقابل امریکا و پرده برداری از نوعی جنگ سرد میان این دو کشور در شکل فعال آن بود. این امر دست کم بهترین تبلیغ برای ایران و به خصوص رئیس جمهوری این کشور است که اکنون با همه حرف و بحث‌ها به هرحال در جهان اسلام و حتی جز آن محبوبیت دارد و با این اقدام آقای بوش باز هم بر آن افزوده می شود. در شرایطی که از محبوبیت امریکایی ها کاسته شده، عمده کردن تضاد میان ایران و امریکا، تا اندازه‌ای ملتهای دارای کینه از آمریکا را به سمت ایران سوق خواهند داد.

اما پرسش مهم این است که سخنرانی چه خاصیتی برای اسرائیل دارد؟

نگرانی مهم اسرائیل که در پشت سر این سخنرانی دیده می شود، دقیقا محو شدن از سطح کره خاکی است، چیزی که با حمایت بوش و امریکا نمی تواند برطرف شود و به عکس نیاز به همراهی مردم منطقه دارد که برای قرنها می خواهند در این منطقه زندگی کنند. بوش با حمایت واهی و تبلیغاتی خود، کشوری را که تاریخ آن فقط شصت سال است و تمام مردم منطقه هم دشمن او هستند، به این نگرانی دامن می زند و تلویحا تأیید می کند که اسرائیل رفتنی است. اسرائیلی که حتی قادر نیست نوار غزه را آرام سازد، اسرائیلی که قادر نیست از عهده حزب الله برآید، چطور می تواند بدون همراه کردن مردم منطقه امنیت خود را تأمین کند؟

همه عالم آگاهند که این دولت به جبر و زور سرنیزه و کشتار زنان و کودکان شصت سال پیش تأسیس شده و اروپایی ها و امریکایی ها که بر اساس سنت مسیحی، سخت متنفر از یهودیان بوده اند، آنان را از کشورهای خود بیرون کرده، در جایی پرخطر مستقر کرده اند. شاید به این هدف که آنان را بر لبه تیغ قرار دهند. مسلما هر زمانی که امریکا و اروپا برای مصالح خود احساس خطر کنند، دست از حمایت اسرائیل برخواهند داشت و در آن صورت، اسرائیل است و یک و نیم میلیارد مسلمان که منطقه را بر سر او خراب خواهند کرد. آن روز نه از امریکا نشانی خواهد بود و نه از اروپا. شاید آن زمان کینه مسیحیان نسبت به یهودیان دوباره بالا بگیرد و حتی در اروپا و امریکا هم قصه های گذشته تکرار شود، به ویژه که می دانیم کلیسای ارتدوکس هنوز هم به این کینه تاریخی سخت مفتخر است.

به نظرم یهودیانی که در امریکا یا کشورهای خودشان مانده اند، خیلی عاقل ترند و چنین روزی را حدس زده اند که از کشورهای خود خارج نمی شوند تا مورد لعن و نفرین نسل های بعدی خود قرار نگیرند. این در حالی است که قرنها، مأمن یهودیان، جهان اسلام بود و آنان به جز موارد نادر، کمترین مشکلی با مسلمانان نداشتند. آنان جزئی از تمدن اسلامی بودند و در غالب شهرها با آرامش زندگی می کردند. کافی است تاریخ یهودیان کاشان را مرور کنید و ببینید که علمای درجه اول شیعه تا چه اندازه مدافع یهودیان برابر اقدامات جاهلانه عوام بودند.

اما این که بوش گفته است: «رئیس جمهور ایران با اعلام این که اسرائیل باید از روی نقشه محو شود، آرزو دارد خاورمیانه را به قرون وسطی برگرداند» شاید از جهتی قابل تامل باشد. کدام بچه مدرسه ای است که نداند اسرائیل شصت سال است تأسیس شده است؟ حتی هزار و چهار صد سال پیش هم که مسلمانان قدس را گرفتند، یهودیان اقلیت قلیلی بودند و این منطقه دست مسیحیان بود. یهودیان نزدیک دوهزار سال است که قدرت و دولتی در قدس ندارند.

از آقای بوش باید پرسید: چطور کشوری که اکنون شصتمین سال تأسیس خود را جشن می گیرد، در قرون وسطی وجود داشته است؟ اگر هدف آقای احمدی نژاد قصد بردن خاورمیانه به قرون وسطی را داشته باشد، دقیقا همان وقت است که نمی خواهد اسرائیلی در کار باشد، زیرا در آن دوره اسرائیلی وجود نداشته است.

به هر تقدیر هنوز هم بهترین راه حل مشکل خاورمیانه و فلسطین و اسراییل، برگزاری یک انتخابات آزاد، همراه با بازگردان تمام فلسطینیان به سرزمینهایشان و پرهیز از شعارهای تند از هر نوع آن است. مسلم است که اگر این حرف حق شنیده نشود، آنان که حقشان پایمال شده است، ولو با زور، این نسل یا نسل دیگر، حقشان را خواهند گرفت.

رسول جعفریان