اوستیایی ها ایرانی هستند

این روزها شاهد جنگ سنگین و پرتلفاتی در منطقه اوستیای جنوبی گرجستان هستیم، اوستیای جنوبی؛ یکی از مناطق خودمختار گرجستان است که دولت تحت حمایت غرب در این کشور خود مختاری این منطقه را به رسمیت نمی‌‌شناسد. مساحت اوستیا 3900 کیلومتر مربع، جمعیت آن بیش از 70 هزار نفر و مرکز آن شهر تسخین والی است.

اوستیا در تاریخ:

اوستیا (جنوبی و شمالی) یکی از ایالت‌های کوچک قفقاز است که در تاریخ به نام "آلانیا "شناخته می‌شود. این منطقه در سال 1774 به امپراتوری روسیه پیوست و تا انقلاب اکتبر 1917 جزیی از خاک روسیه بود. به دنبال این انقلاب درگیری‌های خونینی میان بولشویک‌ها و بورژواها در اوستیا به وجود آمد.

شورای رهبر حزب کمونیست گرجستان در 21 دسامبر 1921قانونی را درباره اوستیا از تصویب گذراند و در پی آن کمیته انقلابی که وابسته به بولشویک‌ها بود، مرزهای مناطق اوستیا را مشخص کرد. یعنی مناطق شمالی اوستیا به خاک روسیه پیوست و بورژواهای گرجستان نیز حاکمیت خود را بر مناطق جنوبی تحکیم بخشیدند. به هرحال این چنین تقسیمی باعث شد تا بذر اختلافات و درگیری های آینده در اوستیا کاشته شود.

گرجستان در سال 1922 همراه با جمهوری‌های ماورای قفقاز به اتحاد جماهیر شوروی پیوست و در 5 دسامبر 1936 گرجستان به‌صورت رسمی یکی از جمهوری‌های اتحاد جماهیری شوروی محسوب شد. در همین هنگام گرجستان اعلام کرد که اوستیای جنوبی یکی از ایالت‌های این جمهوری است که به آن خودمختاری اعطا می‌کند.

زمانی که نشانه های فروپاشی در اتحاد جماهیر شوروی آشکار شد، نمایندگان اوستیای جنوبی در نوامبر 1989 به جمهوری مستقل اوستیا رای مثبت دادند. بنابراین جمهوری مستقل اوستیای جنوبی در سپتامبر 1990 اعلام موجودیت کرد. گرجستان در برابر این اقدام،  قانون خود مختاری اوستیای جنوبی، آبخازی و آجاریا را در دسامبر 1990 لغو کرد و این اقدام مقدمه‌ای برای درگیری‌های خونینی در این مناطق شد.

ادوارد شواردنادزه رئیس جمهور وقت گرجستان در 14 ژوئیه 1994پیمان "داگومیس" را با بوریس یلتسین رئیس جمهور روسیه امضا کرد تا به جنگ داخلی پایان داده شود و نیروهای حافظ صلح روسیه به‌طور قانونی به مناطق درگیری اعزام شوند.

در نوامبر 2006 همه پرسی در اوستیای جنوبی برگزارشد که بیشتر شرکت کنندگان در آن به استقلال اوستیای جنوبی رای مثبت دادند. در مقابل نیز ساکاشویلی رییس جمهور طرفدار آمریکای گرجستان از حل و فصل نهایی اوستیا و پیوستن کامل آن به گرجستان خبر داد. تفلیس در آوریل 2008 پیشنهاد داد تا درساختار قدرت  اوستیای جنوبی سهیم باشد که این پیشنهاد با مخالفت پارلمان اوستیای جنوبی روبرو شد. اختلافات میان دو طرف کار را به جایی رساند که گرجستان به اوستیای جنوبی حمله کرد که در اثر آن تعدادی از اتباع روسیه کشته و زخمی شدند و ارتش روس به بهانه حمایت از شهروندان وارد عمل شد و جنگ میان گرجستان و روسیه آغاز گشت. [منبع: خبرگزاری فارس]

مردم اوستیا به سبب تعلق به اقوام آریایی خود را "ایرن" و همچنین سرزمین خود را "ایرستون" می نامند؛ که مشابه نام ایران است.

 سرزمین مردم آریایی

مردم اوستیا به سبب تعلق به اقوام آریایی خود را "ایرن" و همچنین سرزمین خود را "ایرستون" می نامند؛ که مشابه نام ایران است.

 به اعتقاد پژوهشگران اوستی‌ها از بازماندگان اقوام آریایی "سکا" هستند. سکاها همان قومی هستند که در اساطیر ایرانی و شرقی از آنها به تورانیان نام می‌برند. از دیدگاه زبان شناسی زبان مردم اوستی از شاخه زبان‌های ایرانی شناخته شده ‌است. بیشتر مردم اوستیا مسیحی و گروه قابل ملاحظه‌ای از آنان مسلمان هستند.

این قوم دارای یکی از قدیمی ترین زبان های موجود ایرانی، می باشند و لهجه آنان مانند کردهای ایرانی است. مردمان بی نهایت مهربان، خونگرم و مهمانواز و بسیار ایراندوست که در کمتر نقطه ای از جهان می توان دید. آداب و رسوم ملی آنها بازمانده ای از آداب ایرانیان باستان است. دعا بر سر میز غذا، نوروز، چهارشنبه سوری، جشن های گوناگون و رفتارهای ناب اجتماعی بازمانده ای از آن است. تقریبا تمامی رفتارهای اجتماعی آنان از نظر جامعه شناسی قابل بررسی و مقایسه با رفتار ایرانیان است. آداب و رسوم دفن مردگان، احترام به بزرگان خانواده، جایگاه زن و مرد و ... از نمونه های بارز آن است که اشتراک فراوانی با ایران باستان دارد. [منبع موسسه ایراس]