عکسهای ایرانی و خارجی و مطالب جالب
**اگر آمریکا و طرف‌های غربی بفهمند ایران کشور قوی‌ای است، دست از لجبازی برخواهند داشت**عکسهای ایرانی و خارجی و مطالب جالب
**اگر آمریکا و طرف‌های غربی بفهمند ایران کشور قوی‌ای است، دست از لجبازی برخواهند داشت**درد زایمان خاورمیانه بزرگ
رایس جنگ سی و سه روزه لبنان را "درد زایمان خاورمیانه بزرگ" نام نهاد. زایمانی که هرگز نوزادی زنده را به ارمغان نیاورد. چنان که به گفته سید حسن نصرالله، مسولان امریکایی از زمان اتمام جنگ 33 روزه تا امروز، دیگر هرگز نامی از خاورمیانه بزرگ به زبان نیاوردند. |  |
به گزارش ایرنا، نیروهای حزب‌الله در مرز لبنان و فلسطین اشغالی در روز 22 تیر 1385 عملیات "وعد الصادق" را آغاز کردند که در نتیجه آن سه نظامی صهیونیست کشته شدند و دو نظامی دیگر به اسارت درآمدند که به خاک لبنان منتقل شدند. حزب‌الله از همان ابتدا برای مبادله اسرای نظامی صهیونیست با باقی‌مانده زندانیان لبنانی اعلام آمادگی کرد، اما ارتش صهیونیستی بدون توجه به این موضوع عملیات نظامی را در همان روز برای نجات دو نظامی اسیر خود آغاز کرد که در پی آن 5 نظامی دیگر اسرائیلی کشته و 5 تن دیگر نیز زخمی شدند.
درگیری میان ارتش رژیم صهیونیستی و نیروهای حزب‌الله لبنان که از روز 12 ژوئن 2006 (22 تیر 85) آغاز شده بود و دامنه آن شمال سرزمین‌های اشغالی و سراسر لبنان را در برگرفت، با قطعنامه 1701 شورای امنیت در 14 آگوست 2006 (24 مرداد 1385) به پایان رسید.
ایهود اولمرت نخست وزیر آن زمان رژیم صهیونیستی که اولین نخست وزیر این رژیم بود که فرمانده ارتش نبوده و از شهرداری بیت المقدس و معاونت آریل شارون به نخست وزیری رسیده بود، حزب الله لبنان را نیز مانند دیگر ارتش های عربی فرض کرده و ادعا می کرد ظرف چند روز به تمامی اهداف نظامی که شرح داده خواهد شد، می رسد.
* اهداف رژیم صهیونیستی از آغاز جنگ علیه لبنان
این رژیم هدف اصلی خود را آزاد سازی نظامیان اسیر شده خود به دست حزب الله معرفی می کرد که این امر تا سال 2008 و مبادله اسرا صورت نگرفت. صهیونیست ها رسما اعلام کردند که تمامی پایگاه های حزب الله را در جنوب لبنان از بین خواهند برد و با ورود به خاک این کشور، رهبران مقاومت از جمله سید حسن نصرالله را دستگیر کرده و در دادگاه های خود محاکمه خواهند کرد!
تلاش برای ربودن شیخ "محمد یزیک" معاون سیدحسن‌نصرالله در شهر بعلبک از جمله این اقدامات بود که با شکست مفتضحانه‌ای روبرو شد.
-اهداف نظامی
ارتش صهیونیستی به روال گذشته استراتژی "جنگ از راه دور" را به مرحله اجرا گذاشت؛ به گونه‌ای که نیروی هوایی رژیم صهیونیستی 15 هزار بار مناطق مختلف لبنان را بمباران کرد. نیروی دریایی این رژیم هم در مدت 8 هزار ساعت دریانوردی، نواحی ساحلی لبنان را به منظور تنگ‌تر کردن حلقه محاصره، بی وقفه گلوله باران کردند و نیروی زمینی ارتش صهیونیستی هم دستکم 160 هزار گلوله توپ و 2500 گلوله خمپاره به سوی لبنان شلیک کردند.
هر چند در نتیجه این حملات که با استفاده از سلاح‌های غیرمجاز مانند بمب‌های خوشه‌ای و فسفری انجام شد حدود 1200 تن از غیرنظامیان لبنانی کشته و هزاران تن دیگر زخمی و بی خانمان شدند، اما این حملات فاقد ارزش نظامی بود.
در این جنگ، نخستین بار تلفات نظامیان رژیم صهیونیستی از تلفات طرف مقابل فراتر رفت و در مقابل 74 شهید از اعضای جنبش مقاومت اسلامی لبنان، 117 نظامی و افسر ارشد رژیم صهیونیستی کشته شدند.
این در حالی بود که این رژیم در جنگ 6 روزه سال 1967 با ارتش چند کشور عربی شامل مصر، سوریه و اردن، فقط 16 کشته داده بود. صهیونیست ها در جنگ شش روزه توانستند تنها 4 هزار اسیر مصری گرفته و تقریبا 80 درصد از تسلیحات نظامی اعراب را از بین ببرند. در نتیجه آن جنگ پهنای سرزمین های اشغالی توسط صهیونیست ها 4 برابر شد.
نیروی هوایی اسرائیل در جنگ 33 روزه حتی یک بمباران نتیجه بخش نداشت و فقط برای ماندن در صحنه رزم به بمباران متراکم و گسترده و انهدام زیر ساختارهای آشکار شهرهای لبنان اقدام می‌کرد.
منهدم شدن دو فروند هواپیمای جنگی اسراییل در این جنگ اوج ناتوانی نیروی هوایی این رژیم محسوب می‌شود.
تانک‌های مرکاوا که براساس تئوری برتری نظامی اسرائیل در جنگ‌های مستقیم، نزدیک و شهری، بارها موفق عمل کرده‌بود و در هر دوره براساس فناوری روز بهینه ساز می‌شد و سابقه سال ها جولان دادن در سرزمین های اشغالی و حتی شهرهای لبنان از جمله بیروت را در کارنامه خود داشت، درمحدوده بسیار کوچک جغرافیایی، یکی پس از دیگری و هر روز بیشتر از روز قبل منهدم شدند.
عملیات هلی‌برد با بکارگیری انواع بالگردهای نظامی فوق پیشرفته، یکی از اصلی‌ترین تاکتیک‌های جنگ‌های غیرخطی و احاطه‌ای است که از طریق پیاده کردن نیرو در پشت خطوط و در عمق خاک طرف مقابل می‌تواند ضمن انهدام نیرو، ربودن فرماندهان و عناصر اصلی، جبهه‌های جدیدی را ضد طرف مقابل ایجاد و موجب تجزیه نیروهای طرف مقابل و از هم پاشیدگی طرح‌های پدافندی آنها شود. اما انهدام دو فروند بالگرد نظامی اسرائیل توسط حزب الله، توان نزدیک شدن به خطوط نیروهای مقاومت با این روش را از ارتش صهیونیستی سلب کرد.
به اعتقاد اغلب کارشناسان علت اصلی پیروزی حزب‌الله برخورداری از عوامل و عناصر معنوی همچون توکل به خدا، روحیه و اراده بود. البته نمی توان منکر شد که صهیونیست ها در حملات خود بسیاری از زیرساخت های اقتصادی کشور لبنان را از بین بردند تا جایی که بعضی از کارشناسان اعتقاد دارند لبنان بعد از این جنگ از لحاظ اقتصادی 15 سال به عقب بازگشت. این در حالی است که حزب الله هیچ قول و وعده ای در برابر دفاع از این تاسیسات نداده بود و نمی توان مدعی شد که مقاومت در این راه ناموفق بوده است.
حزب الله به عنوان یک گروه مقاومت مردمی، فاقد نیروی هوایی و دریایی است و تاسیسات ضدهوایی نیز در اختیار ندارد تا با استفاده از آن بتواند در مقابل حملات همه جانبه صهیونیست ها از منافع لبنان دفاع کند. لذا این قبیل بمبارانهای کور جز انزجار و محکومیتهای جهانی، هیچ دستاورد نظامی یا سیاسی برای رژیم صهیونیستی به دنبال نداشت.
-اهداف سیاسی
بدون هیچ گونه تردیدی جنگی که صهیونیست ها با چراغ سبز واشنگتن علیه مقاومت در لبنان آغاز کردند، شروع طرح "خاورمیانه بزرگ" آمریکا بود که توسط کاندولیزا رایس وزیر امور خارجه این کشور و نومحافظه کاران برنامه ریزی شده بود. افکار عمومی از یاد نمی برند که رایس جنگ سی و سه روزه لبنان و جنایات فجیع رژیم صهیونیستی علیه شهروندان لبنانی در خلال این جنگ را "درد زایمان خاورمیانه بزرگ" نام نهاد. زایمانی که نه تنها هرگز نوزادی زنده را به ارمغان نیاورد، بلکه موجب وخامت حال مادر طی 3 سال پس از جنگ شده است. چنان که به گفته سید حسن نصرالله، مسولان امریکایی از زمان اتمام جنگ 33 روزه تا امروز، هرگز نامی از خاور میانه بزرگ به زبان نیاوردند.
مهم ترین هدف طرح خاورمیانه بزرگ از بین بردن مقاومت در فلسطین، لبنان و سوریه علیه رژیم اشغالگر قدس بود. این مساله البته بدون هدف گرفتن کانون مقاومت در خاورمیانه یعنی جمهوری اسلامی ایران امکان پذیر نبوده و نیست.
آمریکا و رژیم صهیونیستی به خوبی می دانستند برای اجرای طرح خاورمیانه بزرگ باید ابتدا حزب الله را در لبنان از بین ببرند. شاید هدف بعدی آنها تغییر در ساختار سیاسی سوریه بود، به نوعی که به حکومت بشار اسد رئیس جمهور این کشور در دمشق پایان دهند. با از بین رفتن حزب الله و تغییر در ساختار سیاسی سوریه، حماس به عنوان مهم ترین جنبش مردمی در فلسطین که خواهان ادامه مقاومت در برابر صهیونیست هاست تحت فشار قرار می گرفت و به تدریج به حاشیه رانده می شد.
کارشناسان اعتقاد دارند چنانچه این اهداف محقق می شد ایران به عنوان کانون مقاومت در منطقه تحت فشار قرار می گرفت. اما هیچ کدام از اهداف فوق آن گونه ای که برنامه ریزی شده بود، محقق نشد.
امروز حزب الله به الگویی برای بسیاری از جنبش ها و گروه های مقاومت مردمی در منطقه تبدیل شده است و از لحاظ سیاسی جایگاهی ویژه در معادلات قدرت در لبنان یافته است.
**تبعات پیروزی مقاومت در لبنان
پیروزی مقاومت در لبنان در بسیاری از ابعاد تبعات مختلفی در پی داشت. این پیروزی هم از لحاظ داخلی، هم از لحاظ منطقه ای و بین المللی و در زمینه های سیاسی، نظامی و اجتماعی قابل بررسی و تحقیق است.
از لحاظ نظامی اسطوره "شکست ناپذیری" صهیونیست ها از بین رفت و دیگر امروز همگان در منطقه می دانند حزب الله علیرغم در اختیار نداشتن تسلیحات پیشرفته توانست ارتش پرساز و آواز رژیم صهیونیستی را شکست دهد. در تمامی جنگ های پیش از این ارتش های عربی نتوانسته بودند بر صهیونیست ها پیروز شوند و این پیروزی غرور از دست رفته آنها را بازگرداند.
در بعد منطقه ای تاثیر پیروزی مقاومت لبنان به حدی بود که بشار اسد رئیس جمهور سوریه از جوانان سوری خواست تا از مقاومت حزب الله درس بگیرند تا بتوانند بلندیهای اشغالی جولان را از دست صهیونیست ها آزاد کنند. این پیامد مثبت فقط به سوریه ختم نشد بلکه در دل فلسطینیان و دیگر اعراب نیز راه یافت. جریان سازشکار در منطقه به حاشیه رانده شد و کارآمدی گزینه مقاومت برای مقابله با اشغال، مقبولیت مردمی مذاکرات سازشکارانه را به شدت تقلیل داد. شاید همین امر سبب شد تا جریان سازشکار عربی به فکر تسویه حساب با مقاومت لبنان حتی از طریق همکاری با سرویسهای اطلاعاتی اسراییل بیفتد.
مهم ترین بعد اجتماعی پیروزی مقاومت در جنگ 33 روزه را می توان شتاب گرفتن پدیده فرار یا مهاجرت معکوس صهیونیست ها از سرزمین هاش اشغالی دانست. این افراد با وعده هایی مانند تامین امنیت حداکثری و رفاه، حاضر به ادامه زندگی در سرزمین های اشغالی فلسطینی بودند و بعد از جنگ، این مساله را با چالشی بسیار بزرگ مواجه دیدند. زیرا جنبش های مقاومت در فلسطین نیز شیوه های مقاومت حزب الله را به کار گرفته اند که نمونه بارز آن را می توان در جنگ 22 روزه غزه و دفاهع همه جانبه حماس از این باریکه مشاهده کرد.
پیامد دیگر مقاومت لبنان اعتراض مردم کشورهای عربی نسبت به رژیم های آنها بود. اعراب به حکومت های خود اعتراض می کردند که چرا تا این حد در برابر صهیونیست ها کوتاه آمده اند. این مساله در اردن و به ویژه در مصر و دیگر کشورهای عربی مشهود بود و شاهد چنین رویکردی از مردم آنها بودیم.
مثال رژیم صهیونیستی پس از جنگ 33 روزه مثال پادشاهی است که عریان به میان مردم کوی و برزن آمده بود و تعریف و تمجید آنان از لباس نداشته اش باورش شده بود که ناگاه فردی فریاد زد که تو عریانی؛ واقعیت قدرت نظامی افسانه ای اسراییل که ذکر توصیف آن نقل هر مجلس تحلیل و تفسیر بود با فریاد رزمندگان حزب الله آشکار و پوشالی بودن آن نمایان شد.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
منابع
روزشمار جنگ سی و سه روزه – به نقل از سایت ساجد (سایت جامع دفاع مقدس)
روزنامه جوراسلم پست –تاریخ 21 آگوست 2006
گزارش کمیته وینگراد – گزارش منتشر شده در روزنامه خورشید-
تحقیقات موسسه صهیونیست شناسی ندای فلسطین
روزنامه همشهری تاریخ 25 مرداد 1388
گزارش از : مهدی رهبر، خبرنگار گروه سیاسی
درگیری میان ارتش رژیم صهیونیستی و نیروهای حزب‌الله لبنان که از روز 12 ژوئن 2006 (22 تیر 85) آغاز شده بود و دامنه آن شمال سرزمین‌های اشغالی و سراسر لبنان را در برگرفت، با قطعنامه 1701 شورای امنیت در 14 آگوست 2006 (24 مرداد 1385) به پایان رسید.
ایهود اولمرت نخست وزیر آن زمان رژیم صهیونیستی که اولین نخست وزیر این رژیم بود که فرمانده ارتش نبوده و از شهرداری بیت المقدس و معاونت آریل شارون به نخست وزیری رسیده بود، حزب الله لبنان را نیز مانند دیگر ارتش های عربی فرض کرده و ادعا می کرد ظرف چند روز به تمامی اهداف نظامی که شرح داده خواهد شد، می رسد.
* اهداف رژیم صهیونیستی از آغاز جنگ علیه لبنان
این رژیم هدف اصلی خود را آزاد سازی نظامیان اسیر شده خود به دست حزب الله معرفی می کرد که این امر تا سال 2008 و مبادله اسرا صورت نگرفت. صهیونیست ها رسما اعلام کردند که تمامی پایگاه های حزب الله را در جنوب لبنان از بین خواهند برد و با ورود به خاک این کشور، رهبران مقاومت از جمله سید حسن نصرالله را دستگیر کرده و در دادگاه های خود محاکمه خواهند کرد!
تلاش برای ربودن شیخ "محمد یزیک" معاون سیدحسن‌نصرالله در شهر بعلبک از جمله این اقدامات بود که با شکست مفتضحانه‌ای روبرو شد.
-اهداف نظامی
ارتش صهیونیستی به روال گذشته استراتژی "جنگ از راه دور" را به مرحله اجرا گذاشت؛ به گونه‌ای که نیروی هوایی رژیم صهیونیستی 15 هزار بار مناطق مختلف لبنان را بمباران کرد. نیروی دریایی این رژیم هم در مدت 8 هزار ساعت دریانوردی، نواحی ساحلی لبنان را به منظور تنگ‌تر کردن حلقه محاصره، بی وقفه گلوله باران کردند و نیروی زمینی ارتش صهیونیستی هم دستکم 160 هزار گلوله توپ و 2500 گلوله خمپاره به سوی لبنان شلیک کردند.
هر چند در نتیجه این حملات که با استفاده از سلاح‌های غیرمجاز مانند بمب‌های خوشه‌ای و فسفری انجام شد حدود 1200 تن از غیرنظامیان لبنانی کشته و هزاران تن دیگر زخمی و بی خانمان شدند، اما این حملات فاقد ارزش نظامی بود.
در این جنگ، نخستین بار تلفات نظامیان رژیم صهیونیستی از تلفات طرف مقابل فراتر رفت و در مقابل 74 شهید از اعضای جنبش مقاومت اسلامی لبنان، 117 نظامی و افسر ارشد رژیم صهیونیستی کشته شدند.
این در حالی بود که این رژیم در جنگ 6 روزه سال 1967 با ارتش چند کشور عربی شامل مصر، سوریه و اردن، فقط 16 کشته داده بود. صهیونیست ها در جنگ شش روزه توانستند تنها 4 هزار اسیر مصری گرفته و تقریبا 80 درصد از تسلیحات نظامی اعراب را از بین ببرند. در نتیجه آن جنگ پهنای سرزمین های اشغالی توسط صهیونیست ها 4 برابر شد.
نیروی هوایی اسرائیل در جنگ 33 روزه حتی یک بمباران نتیجه بخش نداشت و فقط برای ماندن در صحنه رزم به بمباران متراکم و گسترده و انهدام زیر ساختارهای آشکار شهرهای لبنان اقدام می‌کرد.
منهدم شدن دو فروند هواپیمای جنگی اسراییل در این جنگ اوج ناتوانی نیروی هوایی این رژیم محسوب می‌شود.
تانک‌های مرکاوا که براساس تئوری برتری نظامی اسرائیل در جنگ‌های مستقیم، نزدیک و شهری، بارها موفق عمل کرده‌بود و در هر دوره براساس فناوری روز بهینه ساز می‌شد و سابقه سال ها جولان دادن در سرزمین های اشغالی و حتی شهرهای لبنان از جمله بیروت را در کارنامه خود داشت، درمحدوده بسیار کوچک جغرافیایی، یکی پس از دیگری و هر روز بیشتر از روز قبل منهدم شدند.
عملیات هلی‌برد با بکارگیری انواع بالگردهای نظامی فوق پیشرفته، یکی از اصلی‌ترین تاکتیک‌های جنگ‌های غیرخطی و احاطه‌ای است که از طریق پیاده کردن نیرو در پشت خطوط و در عمق خاک طرف مقابل می‌تواند ضمن انهدام نیرو، ربودن فرماندهان و عناصر اصلی، جبهه‌های جدیدی را ضد طرف مقابل ایجاد و موجب تجزیه نیروهای طرف مقابل و از هم پاشیدگی طرح‌های پدافندی آنها شود. اما انهدام دو فروند بالگرد نظامی اسرائیل توسط حزب الله، توان نزدیک شدن به خطوط نیروهای مقاومت با این روش را از ارتش صهیونیستی سلب کرد.
به اعتقاد اغلب کارشناسان علت اصلی پیروزی حزب‌الله برخورداری از عوامل و عناصر معنوی همچون توکل به خدا، روحیه و اراده بود. البته نمی توان منکر شد که صهیونیست ها در حملات خود بسیاری از زیرساخت های اقتصادی کشور لبنان را از بین بردند تا جایی که بعضی از کارشناسان اعتقاد دارند لبنان بعد از این جنگ از لحاظ اقتصادی 15 سال به عقب بازگشت. این در حالی است که حزب الله هیچ قول و وعده ای در برابر دفاع از این تاسیسات نداده بود و نمی توان مدعی شد که مقاومت در این راه ناموفق بوده است.
حزب الله به عنوان یک گروه مقاومت مردمی، فاقد نیروی هوایی و دریایی است و تاسیسات ضدهوایی نیز در اختیار ندارد تا با استفاده از آن بتواند در مقابل حملات همه جانبه صهیونیست ها از منافع لبنان دفاع کند. لذا این قبیل بمبارانهای کور جز انزجار و محکومیتهای جهانی، هیچ دستاورد نظامی یا سیاسی برای رژیم صهیونیستی به دنبال نداشت.
-اهداف سیاسی
بدون هیچ گونه تردیدی جنگی که صهیونیست ها با چراغ سبز واشنگتن علیه مقاومت در لبنان آغاز کردند، شروع طرح "خاورمیانه بزرگ" آمریکا بود که توسط کاندولیزا رایس وزیر امور خارجه این کشور و نومحافظه کاران برنامه ریزی شده بود. افکار عمومی از یاد نمی برند که رایس جنگ سی و سه روزه لبنان و جنایات فجیع رژیم صهیونیستی علیه شهروندان لبنانی در خلال این جنگ را "درد زایمان خاورمیانه بزرگ" نام نهاد. زایمانی که نه تنها هرگز نوزادی زنده را به ارمغان نیاورد، بلکه موجب وخامت حال مادر طی 3 سال پس از جنگ شده است. چنان که به گفته سید حسن نصرالله، مسولان امریکایی از زمان اتمام جنگ 33 روزه تا امروز، هرگز نامی از خاور میانه بزرگ به زبان نیاوردند.
مهم ترین هدف طرح خاورمیانه بزرگ از بین بردن مقاومت در فلسطین، لبنان و سوریه علیه رژیم اشغالگر قدس بود. این مساله البته بدون هدف گرفتن کانون مقاومت در خاورمیانه یعنی جمهوری اسلامی ایران امکان پذیر نبوده و نیست.
آمریکا و رژیم صهیونیستی به خوبی می دانستند برای اجرای طرح خاورمیانه بزرگ باید ابتدا حزب الله را در لبنان از بین ببرند. شاید هدف بعدی آنها تغییر در ساختار سیاسی سوریه بود، به نوعی که به حکومت بشار اسد رئیس جمهور این کشور در دمشق پایان دهند. با از بین رفتن حزب الله و تغییر در ساختار سیاسی سوریه، حماس به عنوان مهم ترین جنبش مردمی در فلسطین که خواهان ادامه مقاومت در برابر صهیونیست هاست تحت فشار قرار می گرفت و به تدریج به حاشیه رانده می شد.
کارشناسان اعتقاد دارند چنانچه این اهداف محقق می شد ایران به عنوان کانون مقاومت در منطقه تحت فشار قرار می گرفت. اما هیچ کدام از اهداف فوق آن گونه ای که برنامه ریزی شده بود، محقق نشد.
امروز حزب الله به الگویی برای بسیاری از جنبش ها و گروه های مقاومت مردمی در منطقه تبدیل شده است و از لحاظ سیاسی جایگاهی ویژه در معادلات قدرت در لبنان یافته است.
**تبعات پیروزی مقاومت در لبنان
پیروزی مقاومت در لبنان در بسیاری از ابعاد تبعات مختلفی در پی داشت. این پیروزی هم از لحاظ داخلی، هم از لحاظ منطقه ای و بین المللی و در زمینه های سیاسی، نظامی و اجتماعی قابل بررسی و تحقیق است.
از لحاظ نظامی اسطوره "شکست ناپذیری" صهیونیست ها از بین رفت و دیگر امروز همگان در منطقه می دانند حزب الله علیرغم در اختیار نداشتن تسلیحات پیشرفته توانست ارتش پرساز و آواز رژیم صهیونیستی را شکست دهد. در تمامی جنگ های پیش از این ارتش های عربی نتوانسته بودند بر صهیونیست ها پیروز شوند و این پیروزی غرور از دست رفته آنها را بازگرداند.
در بعد منطقه ای تاثیر پیروزی مقاومت لبنان به حدی بود که بشار اسد رئیس جمهور سوریه از جوانان سوری خواست تا از مقاومت حزب الله درس بگیرند تا بتوانند بلندیهای اشغالی جولان را از دست صهیونیست ها آزاد کنند. این پیامد مثبت فقط به سوریه ختم نشد بلکه در دل فلسطینیان و دیگر اعراب نیز راه یافت. جریان سازشکار در منطقه به حاشیه رانده شد و کارآمدی گزینه مقاومت برای مقابله با اشغال، مقبولیت مردمی مذاکرات سازشکارانه را به شدت تقلیل داد. شاید همین امر سبب شد تا جریان سازشکار عربی به فکر تسویه حساب با مقاومت لبنان حتی از طریق همکاری با سرویسهای اطلاعاتی اسراییل بیفتد.
مهم ترین بعد اجتماعی پیروزی مقاومت در جنگ 33 روزه را می توان شتاب گرفتن پدیده فرار یا مهاجرت معکوس صهیونیست ها از سرزمین هاش اشغالی دانست. این افراد با وعده هایی مانند تامین امنیت حداکثری و رفاه، حاضر به ادامه زندگی در سرزمین های اشغالی فلسطینی بودند و بعد از جنگ، این مساله را با چالشی بسیار بزرگ مواجه دیدند. زیرا جنبش های مقاومت در فلسطین نیز شیوه های مقاومت حزب الله را به کار گرفته اند که نمونه بارز آن را می توان در جنگ 22 روزه غزه و دفاهع همه جانبه حماس از این باریکه مشاهده کرد.
پیامد دیگر مقاومت لبنان اعتراض مردم کشورهای عربی نسبت به رژیم های آنها بود. اعراب به حکومت های خود اعتراض می کردند که چرا تا این حد در برابر صهیونیست ها کوتاه آمده اند. این مساله در اردن و به ویژه در مصر و دیگر کشورهای عربی مشهود بود و شاهد چنین رویکردی از مردم آنها بودیم.
مثال رژیم صهیونیستی پس از جنگ 33 روزه مثال پادشاهی است که عریان به میان مردم کوی و برزن آمده بود و تعریف و تمجید آنان از لباس نداشته اش باورش شده بود که ناگاه فردی فریاد زد که تو عریانی؛ واقعیت قدرت نظامی افسانه ای اسراییل که ذکر توصیف آن نقل هر مجلس تحلیل و تفسیر بود با فریاد رزمندگان حزب الله آشکار و پوشالی بودن آن نمایان شد.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
منابع
روزشمار جنگ سی و سه روزه – به نقل از سایت ساجد (سایت جامع دفاع مقدس)
روزنامه جوراسلم پست –تاریخ 21 آگوست 2006
گزارش کمیته وینگراد – گزارش منتشر شده در روزنامه خورشید-
تحقیقات موسسه صهیونیست شناسی ندای فلسطین
روزنامه همشهری تاریخ 25 مرداد 1388
گزارش از : مهدی رهبر، خبرنگار گروه سیاسی