نگرانی از برخورد ناعادلانه با آیت الله هاشمی و کروبی

نگرانی از برخورد ناعادلانه با آیت الله هاشمی و کروبی

دوشنبه ۰۲ شهریور ۱۳۸۸ ید امیر سجادى- شاید درباره انگیزه ها و عوامل و آمرین اغتشاشات پس از انتخابات خرداد گذشته سخن نگفته اى باقى نمانده و همه ابعاد سیاسى- امنیتى، داخلى و برون مرزى آن موشکافى شده باشد. به گزارش ثانیه‏نیوز، طبیعتاً اصولگرایان براساس یافته ها و چارچوب هاى تحلیلى خود به موضوع نگریسته و پاسخ مدعاى اصلاح طلبان افراطى را داده اند. اما حال که تمامى این تفاسیر منتشر شده و محکمه آشوبگران و رابطان بیگانگان در حال برگزارى است، بى فایده نیست تا یک بار هم رفتار سران اصلاح طلب از منظر خودشان و با ملاحظه «هزینه- فایده» شخصى آنان در دو ماه گذشته بازخوانى شود. بى تردید میزان جرم افراد دستگیر شده در حکم شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب متجلى خواهد شد و آنالیز دقیق نقش سیاسیون بازداشتى پس از آن ممکن خواهد بود. اما تا همین جاى کار و با انتشار کیفرخواست عمومى دادستان و اعترافات متهمان و داده هاى در دسترس درباره جرایم احتمالى متهمین سیاسى، مى توان نسبت آنان با سران اصلى این «جریان» و سهم «آمرین» اصلى و کارگزاران دستورات را بازشناسى کرد. ۱- حدود یک سال پیش زمزمه هاى تاسیس وب سایتى خبرى در میان اهالى رسانه شنیده شد. آنچه دهان به دهان مى گشت حکایت از پایگاهى خبرى- تحلیلى با هدف مستندسازى براى تخریب فعالیت هاى دولت نهم و همچنین تشویق و زمینه سازى براى حضور سید محمد خاتمى در صحنه انتخابات داشت. ظاهراً منابع مالى خوبى هم براى کار تدارک دیده شده بود که به زودى منشاآن براى همه عیان گشت. سایت (ج) در یکى از ساختمان هاى یک مرکز آموزشى کار خود را آغاز کرد و براى اکثر خبرنگاران و پرسنل آن روشن بود که اراده تاسیس و «خط دهى» آن از سوى فرزند کدام مقام سیاسى صورت گرفته است. این سایت بخشى از فعالیت هاى فرد مزبور در راستاى تدوین، مستندسازى و تولید خوراک براى تخریب فعالیت هاى دولت در رقابت هاى انتخابات دهم بود. در جریان برخورد با عوامل رویدادهاى دو ماه گذشته سه نفر از افرادى که به عنوان کارگزار و کارمند وى در پروژه وب سایت مذکور مشارکت داشتند بازداشت شده اند. همانطور که گفته شده قطعاً تعیین نقش هر یک از متهمین بر عهده دادگاه عدل اسلامى است، اما آنچه واضح است این است که در صورت وقوع جرم هم این افراد حداکثر مجرى خواسته هاى مافوق بوده اند. این سایت تنها یک نمونه از ده ها مورد تخلف این چهره صاحب نفوذ است که امروز در امن و آرامش به زندگى عادى و سفرهاى خارجى مشغول است. در چنین موقعیتى پدر این فرد نیز در ادامه فعالیت هاى سیاسى خود گزینه عدم همدلى با مسؤولان ارشد کشور و همصدایى با بدخواهان را به عنوان یک «حرکت» از سر اصول و شهامت جلوه مى دهد. به بیان دیگر او با احساس اطمینان از مصونیت خانواده خود از برخوردهاى قانونى، به حساب مریدان و کارمندان و خانواده آنان در قامت یک چهره مخالف با انتخابات و مورد تشویق و تحسین بدخواهان انقلاب ظاهر شده است. این رفتار از سویى با نمایش میزان ایستادگى اصلاح طلبان به پاى یاران و مریدان خود، براى هواداران جریان دوم خرداد درس آموز است و از طرف دیگر علت خیلى از عکس العمل ها را فاش مى سازد. ایستادگى در برابر روند حرکت نظام از جانب چنین شخصیت هایى زمانى به شهامت قابل تغییر است که آنچه بر عوامل و کارگزاران حرکت رفته براى آمران هم تکرار شود. با دستگیرى چند ساعته فرزند دیگر این مقام سیاسى در میدان اغتشاشات تمام لابى ها و امکانات فعال مى شود. اما در قبال بازداشت افرادى که سال ها به «خانه زاد» بودن در این خاندان افتخار مى کرده اند هیچ گفت وگو و تلاشى صورت نمى گیرد. ۲- شیخ مهدى کروبى در تمام سال هاى پس از رحلت حضرت امام(ره) تلاش داشت خود را به عنوان چهره اى در چارچوب نظام و اهل تعامل با آن معرفى کند. لابى هاى خود براى آزادى بازداشت شدگان در ادوار مختلف و گفت وگوهایش براى تایید صلاحیت ها را رسانه اى مى کرد و از اطلاق لقب «ریش سفید» و «شیخ اصلاحات» لذت مى برد. اما در فتنه پس از انتخابات همه مشاهده کردند او هم رویه متمایز از هویت خود را پیش گرفت. وى در سن ۷۲ سالگى و آخرین فرصت قرار گرفتن در آزمون راى ملت حدود ۷‎/۰ درصد از آراى مردم را کسب کرد. او با سر دادن شعارهایى چون تغییر قانون اساسى و جمع کردن چهره هاى مخالفان در اردوگاه انتخاباتى اش گزینه بریدن از نظام و ملت را انتخاب کرد و سعى کرد تا با سهیم شدن در قانون شکنى هاى موسوى دست رد مردم و رویگردانى خود از برخى اصول را با کف و سوت معاندین جبران کند. حضور در تجمعات غیرقانونى و تهییج و تشویق حرکات ساختار شکنانه و تولید خوراک براى هجمه بیگانگان به نظام (جعل شایعه آزار جنسى متهمان اغتشاشات) انتخاب کروبى بود تا به زعم خود نامش را نه با عنوان شکست خورده بزرگ که با لقب قهرمان به ثبت رساند. وى این بار استثنائاً به جاى لابى و گفت وگوى مؤثر و دادن تضمین هاى لازم براى آزادى منسوبین به خود، با صدور نامه هاى سرگشاده تنها نمایشى از تلاش براى حل مشکل متهمان به اجرا گذاشت، چه خود هم مى دانست که فریاد و بوق و کرنا مسیر درست براى کمک به همراهانش نیست. اما از آنجا که عاقبت آنان ظاهراً کوچک ترین اهمیتى براى شیخ نداشت ترجیح داد با نامه نگارى، بیشتر از غوغاى رسانه اى اقداماتش بهره برد تا اثر واقعى آن. به غیر از درس نهفته در این رفتار براى جوانانى که با سلامت نفس و از روى غفلت همه فکر و هویت خود را در پرتو اراده این چهره ها قرار مى دهند، آزمون رفتارهاى ساختارشکنانه آقایان زمانى است که آستانه برخوردها به حلقه اول نزدیکان و خانواده شان برسد. اگر اسپانسرهاى اصلى او و فرزندش که همه کاره روزنامه اعتماد ملى است( دو نفر از اعضاى روزنامه در بین متهمان هستند) نیز در موقعیت منسوبین متهمش قرار گرفتند و باز هم کروبى رویه کنونى را پیش گرفت مى توان این رفتار را به حساب ایستادگى بر سر عقاید و اصول گذارد. علاوه بر ملاحظات فوق که داورى رفتار دو روحانى همدل با اعتراضات انتخاباتى را براى هواداران سهل تر مى سازد موضوع، در مورد میرحسین موسوى نیز صادق است. به عبارت دیگر آرامش آنان از رفتار دستگاه قضایى با خود و وابستگان درجه اول و همچنین بى اعتنایى شان به سرنوشت افرادى که به واسطه اجراى اوامر آنها در بازداشت و محکمه به سر مى برند باعث شده تا بتوانند در موقعیت «تهور» و «شهامت» خود را قهرمان بخوانند. مع الاسف تداوم این وضع نه تنها براى مجریان دستورات آمرین اصلى اعتراضات، که براى نهاد قضا در جمهورى اسلامى هم هزینه زا خواهد بود. با ادامه اعترافات و دفاعیات متهمان در دادگاه و تکرار نام آمرین اصلى وقایع دو ماه گذشته افکار عمومى از خود خواهد پرسید: آیا چهره هاى اصلى از برخورد مصون هستند؟ آیا عدالت فقط در مورد حلقه هاى ضعیف تر به اجرا در مى آید؟ اگر کار براى یک آقازاده در پروژه تخریب دولت جرم است، پس مجازات خود آقازاده چیست؟ از یاد نبریم که تنها صلابت و سلامت و اعتماد به دستگاه قضایى است که امید به اصلاح در دایره اصول را زنده نگه مى دارد.