پرونده ای که رسانه های آمریکایی سانسور می کنند

پرونده ای که رسانه های آمریکایی سانسور می کنند

فاجعه دیویدیان روایتی از یک هولوکاست آمریکایی

خبرگزاری فارس: آتش‌ زدن گروه دیویدیان در ایالت تگزاس توسط اف‌بی‌آی، روایتی از یک هولوکاست آمریکایی است که بر اساس شواهد موجود به دستور مستقیم "بیل کلینتون " رئیس جمهوری وقت آمریکا صورت گرفت.

به گزارش فارس، تبلیغات وسیع رسانه‌های وقت آمریکا در دوران "بیل کلینتون " رئیس جمهوری وقت دموکرات، از گرایش وسیع مردم به گروه داوودیان (دیویدیان)، نگرانی‌هایی را برای مسؤولان هیأت حاکمه آمریکا به وجود آورد. خانم ژانت رنو، فرماندار تگزاس طی گزارشی محرمانه خطرات وجود فرقه دیویدیان در منطقه واکوی (Waco) تگزاس را به مثابه اعلامیه استقلال ایالت تگزاس و جدایی این ایالت از خاک ایالات متحده به کلینتون گوشزد نمود. خانم ژانت رنو، با نگاهی به تاریخ مبارزات جدایی طلبانه مردم تگزاس، از کلینتون خواست تا دیر نشده این فرقه را بخشکاند و از رشد سریع و فراگیر آن جلوگیری کند.


از 28 فوریه 1993 تا 19 آوریل 1993 در نتیجه عملیات انجام شده توسط دو دستگاه امنیتی ایالات متحده آمریکا یعنی FBI و ATF، به دستور بیل کلینتون حملات برق آسا و همه جانبه علیه پیروان فرقه دیویدیان انجام شد که حدود 80 مرد، زن و کودک که در محل زندگی خود نزدیک شهر "واکو " واقع در ایالت تگزاس کشته شدند. ماموران FBI منطقه واکو را محاصره و جریان آب و برق آن را قطع کردند و نیز از ارسال مواد غذایی ممانعت نمودند.

دولت آمریکا بهانه این کار را نگرانی‌های خود از وضع بهداشتی محل اقامت دیویدیان و جلوگیری از آزار و اذیت کودکان توسط "دیوید کورش " (David Koresh)، رهبر این فرقه و همچنین طولانی شدن مدت زمان ماموریت و محاصره و در نتیجه خسته شدن ماموران FBI دانست که منجر به انتشار گاز در محل خانه‌ تحت محاصره شد.
پس از آن به دستور کلینتون، دستگاه‌های تبلیغاتی و رسانه‌های جمعی آمریکا به مدت 40 روز، با سکوت محض از کنار کشتار وحشیانه پیروان دیویدیه به راحتی گذشته و پس از 40 روز با ایجاد اتهامات و پرونده سازی‌های بسیار شروع به انعکاس وارونه اصل ماجرا آن هم به صورت منحرف کردند و به پرونده سازی‌های دروغین علیه آنها پرداختند.

شرح جنایت:
آنچه در ذیل بدان اشاره شده است، گزارش نسبتا مفصلی از 50 روز محاصره و نهایتا عملیات نیروهای اف.بی.آی علیه اعضای فرقه دیویدیان است. گزارش مذکور براساس دو گزارش رسمی دولت آمریکاست:
1.گزارش اول، "گزارش نماینده دادستان درباره حوادث واکو، تگزاس از تاریخ 28فوریه تا 19 آوریل 1993 " که توسط معاون دادستان، "ریچارد اسکروجز " ، گرد آوری شده است که در سطور بعد به طور خلاصه بدان اشاره خواهیم داشت.
2.گزارش دوم، "ارزیابی مدیریت محاصره فرقه دیویدیان در واکو، تگزاس از تاریخ28 فوریه تا 19 آوریل 1993 " که توسط معاون سابق دادستان در بخش جنایی، "ادوارد اس.جی دنیس "، تنظیم گردیده است. لازم به ذکر است که هر دو گزارش در تاریخ 3 اکتبر 1993 منتشر شده است.

یکشنبه ، 28فوریه 1993:
حوالی ساعت 9:30صبح، مامورین اداره امور الکل ،تنباکو و تسلیحات (BATF) با محاصره مرکز شعبه دیویدیان در مجموعه ساختمانی منت کارمل، درصدد حمله به اعضا این فرقه بر آمدند. در این زمان تیراندازی آغاز می گردد. چهار نفر از ماموران نیروی هوایی (ATF) کشته و 16 نفر زخمی می شوند. در سوی دیگر نیز تعداد نامعینی از اعضای دیویدیان کشته و زخمی شدند. پس از چند ساعت، اف.بی.آی مسئولیت رسیدگی به این واقعه را بر عهده می گیرد. فرمانده ارشد این عملیات "جف جامار " نام دارد.

بعد از ظهر واحدهایی پیشرفته از تیم نجات گروگان (HRT) اف بی آی به واکو می‌رسند. گفتگوهای تلفنی بین دیووید کورش ، "استیو اشنایدر " و "واین مارتین " از یک سو و نیروی ATF، "جیم کاوانگ " و پلیس واکو ستوان لری لینچ از سوی دیگر برقرار است.
کورش اعلام می‌کند که از ناحیه ران و مچ دست چپ مجروح شده است. کورش مصاحبه ای تلفنی با CNN انجام می دهد. مایکل شرودر، از اعضای فرقه دیویدیان در حال بازگشت به ساختمان منت کارمل به ضرب گلوله ماموران اف بی آی کشته می شود. کماندو های ایالت تگزاس تحقیقاتی را آغاز می کنند اما ماموران اف.بی.آی مانع ادامه تحقیقات می گردند. حوالی ساعت 5:30 بعد از ظهر جامار، فرمانده عملیات اف.بی.آی، به واکو وارد می شود و "بایرون سیج " را به عنوان مذاکره کننده ارشد اف.بی.آی انتخاب می کند. "بیل کلینتون " ، رئیس جمهور وقت آمریکا، مشروح وقایع طول روز را از نزدیک دنبال می کند.

دوشنبه، 1 مارس:
در ساعت اولیه روز دادستان کل، "استووارت گرسن "، آخرین اخبار و اطلاعات را در اختیار رئیس جمهور قرار می دهد. رئیس جمهور به طور ضمنی راه حل مذاکرات را تایید می کند و می خواهد تا در صورت هر نوع تغییر در استراتژی وی را مطلع نمایند.
"لری پوتس " فرمانده عملیات در واشنگتن و جامار فرمانده عملیات در واکو است. مذاکرات ادامه می یابد. در طول این روز 10 کودک از مرکز منت کارمل به بیرون منتقل می شوند.


ساعت 5 بعداز ظهر، عملکرد تانکهای اف.بی.آی از مقر فرماندهی به طور کامل کنترل می شود. ماموران اف بی آی با خودروهای زرهی خود به سمت منت کارمل حرکت می کنند. زمانی که خودروهای زرهی نزدیکتر می شوند و خط تلفن برای مذاکره با مذاکره کنندگان قطع می شود، دیووید کورش بسیار سرآسیمه و پریشان می شود. کورش حداقل دو مرتبه این جمله را اعلام می کند که "خودکشی موضوعی نیست که درباره آن فکر شود. " وی با گفتن این عبارت هر گونه ادعایی در رابطه با خودکشی دیویدیان را زیر سوال می برد.
رئیس جمهور(کلینتون) و رئیس اف.بی.آی ، "ویلیام سیزونز "، درباره اینکه چگونه بحران موجود در واکو را مدیریت کنند به بحث و گفتگو می پردازند. سیزونز "استراتژی صبر " را پیشنهاد می کند و رئیس جمهور نیز این تاکتیک را تایید می نماید.

سه شنبه ، 2 مارس:
برای اندک ساعاتی مذاکرات ادامه دارد. در اوایل صبح، کورش یک نوار صوتی از آموزه‌های دینی خود به اضافه یک تعهد مقدماتی برای اعلام تسلیم در برابر رسانه‌های جمعی آماده می کند.
ساعت1:30 بعداز ظهر، نوار در تمام شبکه‌های خبری مسیحی مذهب منتشر می شود. ساعت 5:58 بعدازظهر،کورش با اعلام اینکه خداوند با وی سخن گفته و او را فرمان به صبر داده، ادامه مذاکرات را تقویت می کند. گرسن اظهار داشت که استراتژی آن است که مذاکرات در فضای بیرون صورت گیرد ومهم نیست که چه مدت بطول انجامیده است. کلینتون، گرسن را فرا می خواند وموافقت خودرا برای اسقرار تجهیزات نظامی جهت اهداف امنیتی اعلام می کند.

چهار شنبه، 3 مارس:
اف.بی.آی با ژستی میانجیگرایانه، در رابطه با اتهام قتل دو پیرزن، از اعضای فرقه دیویدیان، که در 2مارس منت کارمل راترک کرده بودند، مداخله نمود. کورش طی گفتگوهای خود با مذاکره کنندگان، در مورد شکست و تسلیم خود کمااینکه موافقت کرده است، توضیحاتی را ارائه می‌دهد. وی با گفتن عبارت " من با خدای خود معامله می کنم نه با سیستم دیوان سالارانه شما ! " بر مسئله تسلیم خود تاکید می کند. کورش در ادامه با تکیه بر جملات تورات مواعظ گوناگونی را مطرح می نماید. اما در پایان این روز ، وی به دلیل تحرک خودروهای نظامی در اطراف منت کارمل، ناگهان بر افروخته و عصبانی شد و اعلام نمود : "اف.بی.آی مجبور خواهد بود تا به برخی تصاویر کودکان خردسالی که به مرگ ناگهانی جان داده اند نگاه کند. "

پنج شنبه، 4 مارس:
مذاکره کنندگان با اعضای فرقه دیویدیان به مدت 11 ساعت گفتگو کردند که 7 ساعت و 38 دقیقه آن شامل گفتگو با خود دیوید کورش بود. مذاکره کنندگان "آرام و میانجیگرانه " به کار خود ادامه می‌دهند.
یادداشتی رسمی توسط دو نفر از کارشناسان روان شناسی اف.بی.آی به نام "پتی اسمریک " و "مارک یانگ " نوشته می‌شود که بیانگر این موضوع است که استراتژی موجود با حضور تاکتیکی فزاینده همراه بوده لذا می تواند مانع اثر بخشی بوده و نتیجتا باعث از دست دادن حیات گردد.

جمعه، 5 مارس:
"هلثر جونز " 9ساله، در حالی که ژاکتی بر تن دارد که روی آن یادداشتی سنجاق شده است، ساختمان منت کارمل را ترک می کند. یادداشت مادر این کودک بیان می کند: "زمانی که کودکان بیرون باشند، بزرگسالان خواهند مرد. "
کورش و دستیار اصلی او، استیو اشنایدر ادعای اف.بی.آی مبنی بر خودکشی اعضای این فرقه را رد می کنند. اف.بی.آی توصیه کارشناسان، احتمال خودکشی و " اطلاعات متناقض " دریافتی را بررسی می کند و در نهایت نتیجه می گیرد که دیویدیان برای یک سال جیره غذایی داشته که شامل جیره فراوان نظامی و MREs (غذای آماده طبخ) می‌باشد. از سوی دیگر کوروش نیز همچنان تهدید به خشونت و موعظه کردن را ادامه می دهد.

شنبه ، 6 مارس:
مکالمه اشنایدر دراوایل صبح حاکی از آنست که ممکن است ماموران فدرال، برای نابود کردن مدارک و شواهد، منت کارمل را بسوزانند. کورش و اشنایدر هر دو بشدت ناراحت و پریشان هستند.اف.بی.آی متوجه می شود که روند مذاکرات به بن بست رسیده و به سرخوردگی اش برای تلاش در جهت ادامه مذاکرات با دیوید کورش اذعان می‌نماید.

یکشنبه،7 مارس:
با کورش و دیگر اعضا در داخل محوطه منت کارمل گفتگو می شود. اف.بی.آی مانع از تحویل شیر برای کودکان گرسنه ساکن در منت کارمل می شود مگر برای آنهایی که از ساختمان بیرون می آیند. یادداشتی دیگر از سوی روانشناسان اف.بی.آی ارئه می گردد که گزینه هایی خلاف گزینه های تاکتیکی و به نفع اعتمادسازی را توصیه می کند. آنها پیش بینی می کنند که حمله به منت کارمل موجبات خودکشی دسته جمعی را فراهم می نماید. گرسن با سیزنز گفتگو نمود تا وی را از رفتن به واکو و انجام مذاکره مستقیم با دیوید کورش منصرف نماید.

دوشنبه، 8 مارس:
گفته می‌شود جراحات دیوید کورش بهبود یافته است. نواری ویدئویی از کودکان داخل ساختمان منت کارمل توسط دیویدیان به بیرون ارسال می شود. گزارش مذاکره کنندگان حاکی از آن است که بررسی نوار ویدئویی، نگرانی‌های عمیقی را در بین مسئولین آمریکایی ایجاد کرده است. آنها نگران آنند که با انتشار این نوار، افراد بسیاری در جامعه آمریکا با دیووید کورش همدردی خواهند کرد. اف.بی.آی مدعی است که 6 گالن شیر به ساکنین منت کارمل تحویل داده است.

سه شنبه،9 مارس:
در موارد متعددی، فشارهای تاکتیکی وارد شده بر دیویدیان یا بدون مشورت با تیم مذاکره کننده و یا بر خلاف خواست آنان بوده است.
ساعت 2:15 صبح، برق منت کارمل به کلی قطع می شود. کورش اعلام می کند که تا زمانی برق وصل نگردد، او به مذاکرات ادامه نخواهد داد لذا اف.بی.آی مجددا برق را برقرار می کند. اشنایدر خشم خود را از تحرکات دوباره خودروهای زرهی اف.بی.آی در اطراف منت کارمل ابراز می کند. اعضای تیم نجات گروگان اف.بی.آی، سلاح‌هایی را در پشت پنجرهای منت کارمل می بینند.

چهارشنبه،10 مارس:
برق ساختمان دوباره به طور کامل قطع می‌شود. ساعت 4:30 مذاکرات بدون پیشرفت، مسکوت باقی می‌ماند.

پنج شنبه ،11 مارس:
کورش تا ساعت 7:30 بعداز ظهر در مذاکرات شرکت نمی‌کند لذا مذاکرات بجز وعده‌ای که "کتی شرودر " برای بیرون آمدن در روز بعد می‌دهد، پیشرفتی را در برندارد.

جمعه، 12مارس:
امروز خانم "ژانت رنو " به عنوان دادستان کل سوگند یاد می کند. شرودر ساختمان منت کارمل را ترک می کند و اعلام می کند که هیچ خودکشی جمعی ای در شرف وقوع نیست.
دکتر جان هاگمن، پزشک محلی، از طریق تلفن مشاوره می دهد. علی رغم مخالفت های برخی از مذاکره کنندگان اف.بی.آی، جامار (فرمانده ارشد عملیات) دستور داد، تمام برق های منت کارمل به طور کامل قطع گردد تا شرایط عملیات به زعم وی بهتر شود. وی بعدها اعلام کرد که "می‌خواست اعضای ساکن در منت کارمل همچون ماموران تاکتیکی اف.بی.آی حاضر در محوط رطوبت و سرما را تجربه کنند. "
اعضای فرقه دیویدیان می‌گویند: "قطع برق مانعی بزرگ بر سر راه مذاکرات است و همین امر موجب می گردد تا ذهنیت کورش، اشنایدار و سایر اعضا برای بیرون آمدن از ساختمان تغییر کند. " اما توجیه نیروهای اف بی آی برای قطع برق آنست که آنها قصد دارند با این حربه، شبی سرد را برای ساکنین ایجاد کرده و با حداکثر تلاش خود، شرایط داخل منت کارمل را ادامه سکونت سخت تر نمایند. لذا هدف اصلی از این کار، فشار بر دیویدیان برای خروج از ساختمان است.

شنبه ، 13مارس:
اشنایدر از سرمای داخل ساختمان شکایت کرده و اعلام می کند که ساکنین در حال یخ زدن هستند. اف بی آی به کورش اخطار می دهد که مادرش جناب ریچارد دگورین و جک زیمرمن را برای وکالت وی نگه داشته است.

یکشنبه،14 مارس:
در نیمه های شب اف.بی.آی نورافکن های بزرگ خود را به سمت ساختمان منت کارمل روشن نمود تا از این طریق علاوه بر اعمال فشار بر اعضای دیویدیان در داخل ساختمان، خواب آنها را مختل نموده و ضریب امنیتی تیم نجات گروگان را افزایش دهد.

دوشنبه،15 مارس:
اشنایدر و برخی دیگر از دیویدیان در خارج از ساختمان با بایرون سیج و کلانتر منطقه ملاقات و گفتگو می نمایند. اف بی آ ی بدنبال "تغییر استراتژی مذاکره " است.

سه شنبه،16 مارس:
در خلال این روز، مذاکرات بین اف.بی.آی و افراد ساکن در منت کارمل تنها به مدت 46 دقیقه به طول انجامید.

چهارشنبه،17 مارس:
کورش به اشنایدر اجازه گفتگوی رو در رو دیگری را با سیج را نمی‌دهد. در یک مذاکره رو دررو سیج از اشنایدر مصرانه می خواهد تا کورش تسلیم گردد. وی با به چالش کشیدن صداقت اشنایدر از او می خواهد تا اقدامات مثبتی را در دستور کار قرار دهد.
سیج به اشنایدر می گوید گویا که شنوایی وی کاهش یافته است. با موافقت سیج، جامار تصمیم می گیرد تا فشار بر کورش را افزایش دهد. اسمریک واکو را ترک می کند.

پنج شنبه ،18 مارس:
اف.بی.آی از طریق بلندگوهای خود پیامی را پخش نموده و اعلام می کند که اگر ساکنین منت کارمل از ساختمان خارج گردد، رفتار خوبی با آنها خواهد شد.

جمعه، 19 مارس:
اف.بی.آی تلاش می کند تا برخی نگرانی های دیوید کورش را افشا کند، لذا برخی اسناد قانونی، نامه‌هایی از وکلای مدافع کورش و نمونه هایی دیگری را به ساکنین منت کارمل تحویل می‌دهد. دو نفر از اعضای دیویدیان با نام های "برند برنچ " و "کوین وایت کلیف " از منت کارمل خارج می شوند.

شنبه ، 20 مارس:
یکی دیگر از اعضای دیویدیان به نام "ریتا ریدل " از ساختمان بیرون می‌رود.

یکشنبه،21 مارس:
ساعت 12:15 صبح، دو زن به نام های "ویکتورین هولینگزوور " و "آنتا ریچاردز " از منت کارمل خارج می شوند. کورش خطاب به آنان می‌گوید: "من به شما گفتم که خدای من می گوید صبر کنید. "
ریتا ریدل، "گلدیز اتمن "، "شیلا مارتین "، "جیمز لاوتن " و "اوفلا سانتویا " بیرون می آیند. اف.بی.آی در اولین ساعات شب اقدام به پخش موسیقی هایی با صدای بسیار بلند از بلندگوها می نماید. ساعت 11:35 کورش اعلام می کند : " کسی به خاطر پخش موسیقی بیرون نمی آید. " پس از اندکی پخش موسیقی به دلیل عملکرد بد بلندگوها قطع و شب بی سر و صدا به پایان می رسد.

دوشنبه،22 مارس:
اشنایدر عصبانیت خود را از پخش موسیقی های بلند شبانه ابراز می‌کند. مذاکره کنندگان سعی می کنند با سرزنش نیروهای تاکتیکی اف.بی.آی، وی را آرام نمایند.
جامار (فرمانده عملیات) خواستار برگزاری جلسه‌ای با تیم مدیریت بحران شد. وی در مورد استراتژی "اقدامات تشدید تنش " به بحث و گفتگو می پردازند. مذاکره کنندگان پیشنهاد می کنند در صورتی که این استراتژی موثر نیفتاد، از گاز اشک آور به عنوان جایگزینی غیر کشنده برای تخلیه منت کارمل استفاده گردد. مشاور مذاکره کنندگان، پیش بینی می کنند که در هر صورت کورش از حداکثر زمان ممکن برای اقامت در منت کارمل استفاده خواهد نمود.
اف.بی.آی پیشنهاد دیگری را به کورش ارائه می‌دهد؛ به او اجازه می‌دهند که در زندان، با همه ارتباط داشته باشد، مشروط به اینکه از ساعت 10 صبح روز 23 مارس تخلیه منت کارمل آغاز شود.

سه شنبه،23 مارس:
ساعت 10:05 صبح "لیوینگ استون فاگان "، به عنوان آخرین فردی که در زمان محاصره منت کارمل را ترک می‌کند از ساختمان خارج می‌گردد. معاون دادستان آمریکا "ویلیام جانستون " از واکو طی نامه‌ای خطاب به ژانت رنو (دادستان کل آمریکا) در رابطه با چگونگی مدیریت اف.بی.آی در صحنه جرم و خصوصا تحرکات وسایل نقلیه نظامی در اطراف منت کارمل توضیحاتی را ارائه می‌دهد.
ساعت 10:00 شب اف.بی.آی نورافکن های بزرگ خود را بر روی ساختمان روشن می کند و نوار صوتی مذاکرات قبلی و سخنان افرادی که از منت کارمل خارج شده اند را با صدای بلند از بلندگوهای مستقر پخش می نمایند.

چهارشنبه،24 مارس:
اف.بی.آی برای ساعاتی "سرودهای تبتی " و موسیقی کریسمس را پخش می کند. اشنایدر که از پخش مجدد موسیقی شبانه عصبانی است از ادامه مذاکرات امتناع می نماید.
در جلسه مطبوعاتی ساعت 10:30 صبح، مسئول اف بی آی کورش را دروغگو و ترسو می خواند.

پنج شنبه ،25 مارس:
آخرین پیشنهاد اف.بی.آی: 10 تا 20 نفر از ساکنین باید تا ساعت 4 بعد از ظهر منت کارمل را ترک کنند یا برخی اقدامات اجرا خواهد شد. ساعت 4 بعد از ظهر وسایل نقلیه زرهی به سمت ساختمان منت کارمل حرکت می کنند.

جمعه، 26 مارس:
روشن شدن مجدد نورافکن ها ، پخش موسیقی و پرواز بالگردهای اف.بی.آی همگی در سراسر شب اتفاق می افتد. اف.بی.آی ضرب‌الاجل دیگری را اعلام می کند. خودروهای زرهی فضای مقابل منت کارمل را پاکسازی آغاز می کند.

شنبه ، 27مارس:
برای سومین روز متوالی، هیچ مذاکره ای با دیوید کورش صورت نمی گیرد.

یکشنبه، 28 مارس:
ضرب‌الاجل دیگر از سوی اف.بی.آی اعلام می شود. ساعت 12:26 شب کورش می گوید که وی در انتظار مرگ نیست بلکه منتظر فرمانی از جانب خداست. نواری ویدئویی ارسال شده از داخل ساختمان نشان دهنده آنست که 19 کودک با چشمانی خسته اما در سلامت در منت کارمل حضور دارند.

دوشنبه، 29 مارس:
علی رغم مخالفت معاون دادستان آمریکا و کماندوهای تگزاس، جامار فرمانده عملیات در واکو تصمیم می گیرد تا اجازه ملاقات رو در روی دیک دگورین با کورش صادر کند. بعداز ظهر این دو مرد به مدت 2 ساعت در جلوی درب منت کارمل یکدیگر را ملاقات می کنند.

سه شنبه، 30 مارس:
در ادامه 2 جلسه دیگر دیک دگورین با کورش ملاقات می‌کند. گفتگوها ادامه دارد...

چهارشنبه،31 مارس:
"مارک ریچارد " نماینده معاون دادستان کل به نمایندگی از ژانت رنو، از ادامه مذاکرات مستقیم جلوگیری به عمل می آورد. دگورین نیز در گزارشی به جامار اعلام می‌کند که وی از تلاش خود برای ادامه مذاکرات مستقیم با کورش "نا امید " است.

پنجشنبه ،1 آوریل:
ریچارد یافته های خود را طی گزارشی به ژانت رنو ارائه می دهد. وکلای مدافع کورش یعنی دگورین و زیمرمن امروز را به در داخل منت کارمل سپری می نمایند. آنها به فرمانده عملیات اعلام می کنند که دیویدیان ساختمان منت کارمل را در 2 آوریل یا 10 آوریل ترک خواهند کرد که این مسئله به برگزاری مراسم " پس اور " بستگی دارد.

جمعه،2 آوریل:
شرایط لحظه به لحظه بر ساکنین منت کارمل سخت تر می گردد. دیوید کورش وضعیت حاکم بر این روزها را برای دیویدیان تشریح می کند.

شنبه ، 3 آوریل:
اف.بی.آی به دنبال راه حل جدیدی برای ادامه مذاکرات است. اما اقدامات گذشته ماموران اف.بی.آی راه هرگونه ایجاد اعتمادی را مسدود می نماید.

یکشنبه، 4 آوریل:
وکلای مدافع با کورش ملاقات می کنند و تکرار می کنند که همه ساکنان بعد از روز عید از ساختمان بیرون خواهند آمد.

دوشنبه، 5 آوریل:
علی رغم شرایط سخت حاکم بر منت کارمل، دیویدیان مراسم خود را بر پا می کنند.

سه شنبه، 6 آوریل:
علی رغم اعتراضات دیویدیان، اف.بی.آی، جهت سلب آرامش تمام ساکنین منت کارمل به پخش موسیقی در تمام شب ادامه می دهد.

چهارشنبه،7 آوریل:
کورش تعیین ضرب‌الاجلی را برای خروج نمی پذیرد. پوتس، "فلود کلارک " ،مقامات بلند پایه اف.بی.آی در واشنگتن حضور یافته و به بحث و گفتگو در باره راهبردهای موجود در واکو پرداختند. فرمانده تیم نجات گروگان "ریچارد روگرز " طرح استفاده از گاز اشک آور را مطرح می کند.

پنج شنبه ،8 آوریل:
گرسنگی امان کودکان ساکن در منت کارمل را بریده است. کمبود شیر، علت گریه بسیاری از کودکان است.

جمعه، 9 آوریل:
کورش نامه ای به اف.بی.آی ارسال می کند و می گوید: " خداوند شما را به قضاوت می خواند. " این نامه و نامه های بعدی کورش توسط دو کارشناس از اف.بی.آی مورد تجزیه وتحلیل قرار می گیرد. این کارشناسان بعدها اعلام می کنند که کورش دیوانه بود و هرگز قصد ترک داوطلبانه منت کارمل را نداشته است. (به نظر می رسد ارائه چنین تحلیل هایی به منظور توجیه جنایت دولتمردان ایالات متحده بوده است)
اف.بی.آی برنامه عملیات خود را با استفاده از گاز اشک آور نهایی می کند و مترصد دریافت تاییدیه از دادستان کل، خانم ژانت رنو می باشد.

شنبه ، 10 آوریل:
اعضای تیم نجات گروگان (HRT) شروع به نصب سیم در اطراف محوطه منت کارمل می نمایند.

یکشنبه، 11 آوریل:
تام مک لارتی، رئیس کارکنان کاخ سفید، درباره وقایع واکو با بیل کلینتون گفتگو می کند. وی کسی است که در تجربه دوران فرمانداری خود با مسئله محاصره "فرت چافی " سر و کار داشته است.

دوشنبه،12 آوریل:
در جلسه مسئولین بلند پایه سیزونز، هابل و دیگر اعضای هیئت قضایی آمریکا و مقامات اف.بی.آی، طرح استفاده از گاز اشک آور جهت اخذ تاییدیه، به خانم رنو ارائه می‌شود. وی ابتدا چندین مرتبه می پرسد : " چرا الان؟ چرا صبر نه؟ " اما بعد از آن قانع می شود که برخی اقدامات انجام پذیرد.
G) ویلیام سیزونز رییس سابق اف بی آی L) وبستر هابل معاون دادستان کل

سه شنبه، 13 آوریل:
بیشترین ساعات بعد از ظهر با گفتگوی تلفنی کورش و مذاکره کنندگان سپری می گردد. کورش تکرار می کند تا خدا به او نگوید، از ساختمان خارج نخواهد شد.
هابل به مدت 45 دقیقه در دفتر شورای کاخ سفید با "برنارد ناسبوم " مشاور ارشد کلینتون، "بریو لیدزی " و "ونیس فاستر " دیدار و درباره طرح استفاده از گاز اشک آور گفتگو می نماید.
هابل از طرح عملیات اف بی آی حمایت می کند. ناسبوم طی گزارشی اتفاقات واکو را به اطلاع رئیس جمهور می رساند. وی می گوید که واکو موضوعی است که دادگستری باید آن را حل وفصل نماید.

چهارشنبه،14 آوریل:
در جلسه‌ای که در دفتر سیزونز برای بررسی تاثیر گاز اشک آور بر روی کودکان تشکیل شد، دو کارشناس نظامی و پزشک ارتش "هری سالم " چگونگی تاثیر این گاز بر بدن اطفال به طور مختصر برای خانم رنو تشریح گردید.(اگر چه هیچ نوع آزمایشی برای بررسی تاثیر این گاز بر کودکان انجام نگرفته بود.)

کلارک می گوید: دیویدیان ممکن است که ذخیره آب شان را تمام کرده باشند. خانم رنو از اف.بی.آی می خواهد تا درباره ذخایر آب دیویدیان و برآورد میزان توانایی استقامت آنان، اطلاعاتی جمع آوری گردد. خانم رنو با فرمانده نیروهای ویژه ملاقات کرده و طرح استفاده از گاز اشک آور را با وی بررسی می نماید.

پنج شنبه ،15 آوریل:
گزارش اف.بی.آی اعلام می کند که ساختمان منت کارمل ذخیره آب قابل توجهی دارد. هابل از طریق تلفن با سیج درباره انجام عملیات گفتگو می کند. بعد از این گفتگو، هابل متقاعد می شود که مذاکره کنندگان هیچ روزنه امیدی برای بیرون کشیدن دیویدیان در خلال گفتگوها ندارند.

جمعه،16 آوریل:
ژانت رنو استفاده از گاز اشک آور را بر اساس آنچه ریچارد به هابل گفته بود، نمی پذیرد. سیزونز، کلارک و پوتس برای رفتن به دفتر هابل عجله دارند. سیزونز درخواست می کند تا با خانم رنو گفتگو نماید. 10 دقیقه بعد هابل با خانم رنو بر می گردد. رنو دستوری مبنی بر تشریح شرایط درون ساختمان منت کارمل،روند مذاکرات و مزیت های طرح صادر می کند.

شنبه ، 17 آوریل:
"لویس آلانایز "، کسی که از اعضای فرقه دیودیان نبوده اما در ابتدای دوره محاصره وارد ساختمان منت کارمل می شود، ساختمان را ترک می کند.
رنو با حضور دیگر مقامات وزارت دادگستری پوشش قوانین و اسناد حمایت کننده را بررسی می کند و نهایتا طرح استفاده از گاز اشک آور را تایید می نماید.

یکشنبه،18 آوریل:
ژانت رنو طرح استفاده از گاز اشک آور را برای رئیس جمهور کلینتون تشریح می کند؛ رئیس جمهور با اجرای طرح موافقت می کند اما سوالاتی درباره میزان ایمنی کودکان می پرسد و اضافه می کند: "این تصمیم شماست ".

اف.بی.آی به نسبت به خروج فوری از ساختمان هشدار می دهد اما دیویدیان، کودکانشان را در مقابل پنجره ها نگه می دارند. در پشت یکی ار پنجره ها، علامتی نگهداشته شده که روی آن این عبارت به چشم می خورد.

دوشنبه،19 آوریل:
در نخستین ساعات روز 19 آوریل 1993 نیروهای اف.بی.آی مقدمات حمله نظامی خود را علیه ساکنین منت کارمل مهیا می نمایند. کمی مانده تا ساعت 6 صبح، خودروهای زرهی اف.بی.آی در سمت راست و چپ ساختمان منت کارمل مستقر می شوند. اف.بی.آی ، اشنایدر را از حمله قریب الوقوع خود مطلع می کند. اشنایدر با شنیدن این خبری، گوشی تلفن را از پنجره به بیرون پرتاب می کند.
راس ساعت 6 صبح اف.بی.آی از طریق بلندگوهای نصب شده اعلام می کند: "اگر اکنون بیرون بیایید، به شما آسیبی نخواهد رسید. " و اینکه "شما تحت محاصره هستید ". اف.بی.آی در ادامه دیویدیان را از حمله همراه با گاز اشک آور خود آگاه می کند.
خودروهای زرهی از طریق منافذ ایجاد شده در دیوارهای ساختمان منت کارمل، تزریق گاز اشک آور را آغاز می نمایند. با گذشت زمان بر حجم گاز منتشر شده در ساختمان افزوده می شود. ساعت 6:24 اف.بی.آی به دیویدیان می گوید که اگر تلفن آنها از کار افتاده است، پارچه ای سفید از پنجره آویزان کنند. دیویدیان نیز همین کار را می کنند اما لحظاتی بعد پارچه سفید با پتویی سیاه جایگزین می گردد. اف.بی.آی 2 دقیقه فرصت می دهد تا دیویدیان خود را تسلیم نمایند.
ماموران فدرال مدعی می شوند که دیویدیان تیراندازی را آغاز نمودند. ساعت 7 صبح دادستان کل، خانم ژانت رنو و مشاورانش به "اتاق وضعیت " اف.بی.آی می روند. حوالی ساعت7:30 خودروی زرهی قسمت جلوی ساختمان را تخریب نموده و گاز اشک آور را در طبقه اول تزریق می نماید. در ساعت 7:58 تزریق گاز به طبقه دوم نیز آغاز می گردد. اف.بی.آی برای تزریق گاز در تمام ساختمان، درخواست گاز بیشتری را مطرح می کند.
ساعت 9:10 صبح دیویدیان یک خط ثابت تلفن درخواست می کنند؛ آنان برای انتقال پیام خود آن را بر روی یک پارچه سفید نوشته و از پنجره آویختند. ساعت 9:49 را نشان می دهد، اف.بی.آی اعلام می کند که تنها برای یک منظور خط ارتباط تلفنی مجددا برقرار می کند و آن ارسال پیام تسلیم شدن تمام دیویدیان است. دیویدیان به این تقاضا پاسخی نمی دهند. لذا اف.بی.آی در ساعت 9:54 از عدم اتصال خط تلفن خبر می دهد.
ساعت 10 صبح دادستان کل ایالات متحده، خانم ژانت رنو، وزارت دادگستری را به منظور شرکت و سخنرانی در کنفرانس بالتیمور ترک می کند. در بین ساعات 10 تا 11صبح خودروهای زرهی به انتشار گاز اشک آور از دهانه های ایجاد شده در ساختمان ادامه می دهند.
ساعت 11 صبح خانم رنو با رئیس جمهور کلینتون تماس می گیرد. خانم رنو می گوید: "همه چیز خوب به نظر می رسد. " وی کنفرانس قضایی بالتیمور را در ساعت 11:30 ترک می‌کند.
آخرین بررسی ها در ساعت 11:40 انجام می شود. حوال ساعت 11:45 دیوار سمت راست ساختمان فرو ریخته و متلاشی می گردد.
پیام تمسخرآمیزی از طریق بلندگوهای اف.بی.آی خطاب به دیوید کورش پخش می شود: "دیوید، ما با بزرگ کردن درب خروج، خارج شدن شما را از ساختمان تسهیل می کنیم...دیوید، 15 دقیقه دیگر بیشتر مشهور نیستی؛ ساختمان را الان ترک کن. " اشتعال گاز اشک آور جریانی از آتش به راه می اندازد. آتش سوزی در حال گسترش است. خبرنگارCNN می گوید: "این آتش خروشان و این آتش سوزان واقعا خارج از کنترل است. " ساعت 12:10 سالن ورزشی ساختمان منت کارمل غرق در آتش است. ساعت 12:13 اف.بی.آی ماموران خود را فرا می خواند. ساعت 12:20 بیشتر از نیمی از ساختمان منت کارمل در آتش کاملا سوخت. ساعت 12:34 تجهیزات نظامی اف بی آی رسید و نهایتا تصاویر منتشره نشان می دهد ساعت 12:41 بیشتر قسمتهای ساختمان منت کارمل کاملا در اثر آتش سوزی نابود شده است.

در پایان ذکر چند نکته ضروری به نظر می رسد:
1.ترجمه موجود بر اساس گزارشات رسمی دولت آمریکاست و از آنجا که متن اصلی این گزارشات دارای خلاهای محسوس بوده و نوعی پراکندگی است لذا ترجمه نیز تا حدودی آغشته به این نقیصه است.
2.بررسی گزارشات مربوط به این واقعه نشان می دهد که این مستندات نیز از فضای سانسور حاکم بر جامعه سیاسی ایالات متحده بی بهره نبوده است لذا مستندات گزینشی و در برخی موارد همراه با تحریف است.
3.ممنوعیت حضور خبرنگاران تا صدها متر از منت کارمل، 40 روز سکوت محض خبری پس از فاجعه، عدم انتشار مستندات دقیق حادثه و عدم وجود نهادی مستقل برای بررسی دقیق ماجرا نمونه های بارزی از خود سانسور آمریکایی است.
4.قرائن و شواهد موجود نشانگر آنست که وقوع فاجعه واکو نه اشتباهی سهوی ونه جزئی بود بلکه به دستور مستقیم رئیس جمهور بیل کلینتون و با برنامه ریزی قبلی صورت گرفت لذا هرگونه توجیه در تطهیر آن اساسا دروغ است.
5.اقدامات مسئولین آمریکایی در واکو خلاف اصول بشری و ناقض صریح اعلامیه جهانی حقوق بشر و حقوق اقلیت بود.
6.ممانعت از انتقال غذا و شیر برای کودکان دیویدیان در ساختمان منت کارمل از جمله موارد ضد بشری است. در این رابطه پاسخ مثبت مقامات اف بی آی به خبرنگاری که علت این حرکت را گرسنگی دادن با هدف مردن کودکان دانسته بود، سوال بزرگی را ذهن ایجاد می کند.
7.استفاده از گاز اشک آور و بی خطر دانستن آن برای افراد و خصوصا کودکان مایه تاسف بیشتری است. دولتمردان آمریکا با بهانه قرار دادن این مسئله که گاز سی.اس به منظور خارج کردن دیویدیان است و خطری را برای سلامتی ساکنین منت کارمل ندارد اقدام به استفاده نا محدود از آن نمودند. بر خلاف این مدعا باید گفت که گاز اشک آور تولید ابر دودی می نماید که اثرات جلدی شدیدی را مخصوصا برای کودکان به همراه دارد. این گاز در فضای بسته باعث خفگی می گردد (اتفاقی که برای بسیاری از دیویدیان رخ داد). گاز با اندک جرقه ای به سرعت منفجر و آتش سوزی قابل توجهی را در پی دارد. سوختن گاز اشک آور، گاز سیانو تولید می کند؛ گازی که هم اکنون به "گاز اعدام " شهرت دارد. انقباض شدید عضلانی از اثرات آن است تا آنجا که موجب شکستن ستون مهره ها را فراهم می آورد.(این تاثیرات در اجساد دیویدیان به خوبی مشاهده شد.)
8. اقدامات غیر اخلاقی ماموران اف.بی.آی از دیگر مواردی است که در گزارشات رسمی بدان حتی اشاره ای نگردیده است. برهنه شدن نظامیان و کشف عورت در مقابل زنان و کودکان فرقه دیویدیان از نمونه های آن است. به نظر می رسد اقدام به چنین حرکاتی به همراه سایر اقدامات روانی دیگر برای شکستن روحیه مقاومت اعضای این فرقه در مقابل نظامیان بوده است.
9. روز حادثه، شعله ورشدن آتش در بیشتر بخشهای ساختمان منت کارمل دلیل حضور نیروهای اطفا حریق در منت کارمل بود. اما ممانعت فرمانده عملیات از دخالت نیروهای آتش نشان موجب گردید تا تمام کودکان و زنان ومردان حاضر در ساختمان در دام آتش دولت ساخته بسوزند و از اندک یاری نیروهای امدادی محروم گردند.
10.شکافت دیوار ساختمان منت کارمل و پخش گاز از دیگر بهانه‌های اف.بی.آی بود به منظور نجات دیویدیان از مرگ؛ اما واقعیت امر آنست که دلیل اصلی این امر آن بود که شکافتن دیوار نقش هواکش را در گسترش آتش سوزی ایفا می نمود و ضمنا راهی بود برای تزریق بیشتر گاز اشک آور!
اشاره به چند نمونه فوق مشتی بود از خروار جنایت دولت آمریکا در حق کسانی که جرم آنها این است که عقیدهای خلاف تفکر رایج در آمریکا دارند.
مترجم:حجت‌الله نوری ساری
منابع:
1. http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/waco/timeline.html//28 فوریه تا 7 مارس
2.http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/waco/timeline2.html//8 مارس تا 18 مارس
3.http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/waco/timeline3.html//19 مارس تا 31 مارس
4.http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/waco/timeline4.html//1 آوریل تا 15 آوریل
5.http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/waco/timeline5.html//16

6.ماه نامه - سیاحت غرب - 1387 - شماره 61، مرداد
نویسنده: جیم - مارس ، مترجم: سید رضا - مرزانی
7.قاسم بابایی ، روزنامه قدس، سه شنبه 9تیر ماه 1388
8. مرکز اسناد انقلاب اسلامی