روزنامه لس انجلس تایمز نوشت، یک عضو مجلس نمایندگان امریکا که تهران را به حمایت از تروریسم متهم کرد خودش در حمایت از تروریسم سابقه دارد.
این روزنامه در شماره امروز خود در اینترنت در گزارشی به قلم ثریا سپاه پور-اولریچ، محقق و نویسنده مستقل ساکن امریکا، نوشت، تا کنون تردید چندانی نیست که تزویر به سیاست دائمی واشنگتن در امور خارجه تبدیل شده است.اما انچه تعجب اور است عدم شرمساری در چنین دو گانگی اشکار است به طوری که رز لهتینن، عضو جمهوری خواه مجلس نمایندگان، در مقاله چهارده دسامبر خود در روزنامه تایمز لندن اتهاماتی را مبنی بر حمایت دولت ایران از تروریست ها مطرح می کند در حالی که خودش در حمایت از تروریست ها سابقه دارد.
در فوریه هزار و نهصد و هشتاد و هشت اورلاندو بوش که در توطئه هزار و نهصد و هفتاد و شش برای منفجر کردن هواپیمای چهار صد و پنجاه و پنج شرکت هوایی کیوبانا دخالت داشت، در میامی بازداشت شد. در ان اقدام تروریستی هفتاد و سه مسافر کشته شدند.جو ویتلی دستیار دادستان کل امریکا در ان زمان درباره اورلاندو گفت،"او یک تروریست و بی اعتنا به قوانین و اخلاقیات انسانی است که بدون توجه به هویت قربانیانش مبادرت به تهدید و خشونت می کند."
اما اورلاندو از یک مزیت برجسته برخوردار بود و ان حمایت رز لهتینن از ازادی وی بود که حتی این مسئله را یکی از اصول مبارزات انتخاباتی اش در انتخابات هزار و نهصد و هشتاد و نه کنگره قرار داد. یک مزیت دیگر برای اورلاندو در واقع جب بوش، پسر جرج بوش پدر، بود که مدیرت مبارزه انتخاباتی رز لهتینن را بر عهده داشت.در سال هزار و نهصد و نود دولت بوش در پی اعمال نفوذ جب بوش و رز لهتینن با توصیه وزارت دادگستری امریکا مبنی بر اخراج اورلاندو مخالفت و مجوز ازادی وی را صادر کرد.از ان زمان اورلاندو به یکی از سکنه دائمی امریکا تبدیل شده است.
رز لهتینن همچنین از مجاهدین خلق (گروهک تروریستی منافقین) که به عنوان یک گروه تروریستی خارجی در فهرست وزارت خارجه امریکا قرار دارد حمایت می کند. رز لهتینن قبل از جنگ عراق در اکتبر دو هزار و دو با انتشار نامه ای در کنگره حمایتش را از این گروه ابراز داشت. او همچنان به این حمایت ادامه می دهد.
عقل سلیم می گوید که ایران خواستار امنیت در دو کشور همسایه است چون هرگونه نامنی پیامدهایی برای ایران دارد. اما اکنون این اگاهی عمومی نیز وجود دارد که طالبان سنی و ایران شیعه سالها با هم خصومت داشته اند (چند دیپلمات ایرانی در سال هزار و نهصد و نود و هشت بدست طالبان کشته شدند) و بدون شک این خصومت منجر به تصمیم ایران برای کمک به "ائتلاف شمال" و امریکا در تلاش برای براندازی طالبان پس از حملات یازده سپتامبر شد-- تلاش هایی که پاداش ان برای ایران لقب ناخوشایند "محور شرارت" بود. رز لهتینن با گفتن اینکه ایران در افغانستان دست داشت، بدون اشاره به هیچ سابقه ای، در واقع به شعور عموم امریکاییان توهین می کرد. ایا رز لهتینن از اینکه کشورهای دیگر از اشغالگری توسط یک نیروی خارجی استقبال نمی کنند، اصلا تعجب می کند؟
باید این سوال را مطرح کرد که انگیزه رز لهتینن در تلاشش برای اعمال تحریم های مالی بر ضد شرکت های داخلی و خارجی که فراورده های نفتی تصفیه شده به ایران بفروشند، چیست؟ چنین اقدامی می تواند به از دست رفتن مشاغل بیشتری در امریکا و تشدید خصومت ها بین متحدان امریکا و ایران بیانجامد. این همان زمانی است که سیاست گذاران ما(امریکا) باید درباره امریکا و امریکاییان بیاندیشند.