عکسهای ایرانی و خارجی و مطالب جالب

**اگر آمریکا و طرف‌های غربی بفهمند ایران کشور قوی‌ای است، دست از لجبازی برخواهند داشت**

عکسهای ایرانی و خارجی و مطالب جالب

**اگر آمریکا و طرف‌های غربی بفهمند ایران کشور قوی‌ای است، دست از لجبازی برخواهند داشت**

صورت مساله برای شکوری راد؛ رضا خاتمی و سایر دوستان روشن است؛ از

در انتخابات سال ۸۸، آن کسانى که فکر میکردند در انتخابات تقلب شده، چرا براى مواجهه‌ى با تقلب، اردوکشى خیابانى کردند؟ چرا این را جواب نمیدهند؟ صد بار ما سؤال کردیم؛ نه در مجامع عمومى، نخیر، به شکلى که قابل جواب دادن بوده؛ اما جواب ندارند. خب، چرا عذرخواهى نمیکنند؟ در جلسات خصوصى میگویند ما اعتراف میکنیم که تقلب اتفاق نیفتاده بود. خب، اگر تقلب اتفاق نیفتاده بود، چرا کشور را دچار این ضایعات کردید؟

گروه سیاسی  رجانیوز: گویا سیل بی پایان اظهار نظرهای متوقعانه فعالین فتنه ۸۸ تمامی ندارد.افرادی که در سال های نه چندان دور با ادعاهای واهی و تهمت های بی اساس خود کشور را به بحران امنیتی کشاندند، حال در تلاش برای سفیدنمایی و تطهیر چهره ی مخدوش خود هستند.به گزارش رجانیوز  این تلاش آنان برای مختومه اعلام نمودن پرونده ی مفتوح جنایت های نابخشودنی خود بدون عذرخواهی و طلب عفو از پیشگاه ملت تنها فرضیه ی تلاش برای راهیابی به حاکمیت را به ذهن متبادر میکند. مهره های سوخته ی فتنه ی ۸۸ علی الخصوص پس از روی کار آمدن دولت روحانی پروسه ی مشروعیت زایی برای سهیم شدن در حاکمیت کشور را آغازکرده اند .اظهار نظرهای گاه و بیگاه امثال شکوری راد و خاتمی و کرباسچی وسایر اعضای حزب کارگزاران و حزب منحله ی مشارکت و تلاش های مذبوحانه این عناصر در جهت تشکیل مجدد احزاب فعال در فتنه ۸۸ به خوبی موید این نکته است..

علی شکوری راد دبیر کل حزب تازه تاسیس اتحاد ملت ایران چندی پیش در مصاحبه ای با روزنامه ی بهار در خصوص فتنه ۸۸ گفت شرایط سال ۸۸ بر اصلاح‌طلب‌ها تحمیل شد؛ یعنی ما خواستار قطبی شدن جامعه نبودیم، اما جامعه قطبی شد و هرگاه این قطبی‌شدن در جامعه‌ای به‌این شدت صورت بگیرد حتما خسارت‌بار است و افرادی که ابزار قدرت در اختیارشان است می‌توانند ازاین قطبی‌شدن جلوگیری کنند. شفافیت و قانون‌گرایی که یکی از لوازم حکمرانی خوب است جلوی قطبی‌شدن جامعه را می‌گیرد، اما متاسفانه ما در سال ۸۸ کمترین شفافیت را در روند برگزاری انتخابات شاهد بودیم؛ به‌همین دلیل سوءتفاهم‌های عمیق شکل گرفت. بنابراین از قرارگرفتن در شرایط سال۸۸ نه‌تنها خشنود نیستیم، بسیار ناراضی هستیم. آن شرایط بر ما تحمیل شد. کاری که ما در آن زمان انجام دادیم این بود که سعی کردیم در پیوند با مردم باشیم. هیچ نیروی سیاسی به‌طور طبیعی از پیوند با مردم فروگذار نمی‌کند. فکر می‌کنم اگر ما می‌توانستیم قبل از سال ۸۸ گفت‌وگوها و تعامل‌های بیشتری را با صاحبان قدرت شکل دهیم اساسا شرایط سال ۸۸ پیش نمی‌آمد. به‌همین دلیل است که رویکرد امروز خود را رویکرد تعاملی قرار داده‌ایم حتی با کسانی که به‌نظر می‌رسد که به هیچ روی اهل تعامل نیستند.»

جا دارد از آقای شکوری راد و هم قطاران ایشان پرسید چگونه شما در سال ۸۸ نظام را به عدم شفافیت در برگزاری انتخابات متهم میکردید و حال امروز با فرض نظارت همان نهاد ها تصمیم به شرکت در انتخابات مجلس میگیرید؟چگونه تلاش میکنید تا برای رسیدن به مجلس از فیلتر همان نهادی عبور کنید که در سال ۸۸ مشروعیت آن را زیر سوال بردید؟

این در حالی است که در ادامه ی این روند محمدرضا خاتمی که گویا رافت نظام اسلامی وی را دچار سوء برداشت کرده است  و سوابق اظهار نظر های ساختارشکنانه وی به خوبی گواه جهت گیری فکری اوست در مصاحبه ای طلب کارانه و گستاخانه جای شاکی و متهم فتنه ی ۸۸ را  این گونه عوض کرد:

« اصلاح‌طلبان در‌‌ همان سال ۸۸ از طلبشان گذشتند. طلب ما این بود که زندان و حصر و این‌ها نباشد. ما طلبمان این بود این کار‌ها نشود، طلبمان این نبود که بیایند ما را وزیر و وکیل کنند. می‌گفتیم ظلم را باید کم کرد. اگر هم طلبی وجود داشته باشد، مردم پاداش اصلاح‌طلبان را در ۲۴ خرداد دادند، بنابراین امروز اصلاح‌طلبان از هیچ کس طلب ندارند، هیچ ادعایی ندارند و حتی در شرایط کنونی که بخشی از حقوق اولیه آن‌ها هم گرفته شده، باز راضی هستند و صبوری می‌دارند و پایداری می‌کنند و پیش می‌روند. به این دلیل که احساس ما بر این است که باید خیلی از حقوق خود بگذریم چرا که منافع ملی ما در خطر است. همه این‌ها به این معناست که باید تاریخ را بخوانیم و پند گیریم، نه اینکه در تاریخ بمانیم و کینه‌ورزی کنیم و بخواهیم انتقام‌گیری کنیم. اصلاح‌طلبان به بیان‌های مختلف و در راس همه آقای خاتمی، مساله گذشت را بیان کرده‌اند و این پیامشان بود که سال ۸۸ یکی از اتفاق‌های مهم و تلخ در تاریخ جمهوری اسلامی و تاریخ این کشور است اما گذشته است.»

لحن این اظهار نظر های گستاخانه به گونه ایست که این تصور را در هر ذهن منصفی تقویت میکند که گویا این افراد که در سال ۸۸ از هیچ اقدامی در جهت ضربه زدن به نظام مضایقه نکردند تلاش دارند تا با عبور بی سر و صدا از کناراین وقایع بدون عذرخواهی مجدد بر کشتی نظام سوار شوند.این درحالی است که این افراد خود از آنچه انجام داده اند به خوبی آگاه اند اما حاضر به عذرخواهی در پیشگاه ملت نیستند که مقام معظم رهبری نیز با اشاره به این نکته میگویند«در انتخابات سال ۸۸، آن کسانى که فکر میکردند در انتخابات تقلب شده، چرا براى مواجهه‌ى با تقلب، اردوکشى خیابانى کردند؟ چرا این را جواب نمیدهند؟ صد بار ما سؤال کردیم؛ نه در مجامع عمومى، نخیر، به شکلى که قابل جواب دادن بوده؛ اما جواب ندارند. خب، چرا عذرخواهى نمیکنند؟ در جلسات خصوصى میگویند ما اعتراف میکنیم که تقلب اتفاق نیفتاده بود. خب، اگر تقلب اتفاق نیفتاده بود، چرا کشور را دچار این ضایعات کردید؟» .

بی شک سهل انگاری و سطحی نگری دولت در برخورد با عوامل فتنه ۸۸ و ارج و قرب نهادن به آنان با اهدای وزارت راه و معاونت پارلمانی این توهم را درآنها بوجود آورده است که میتوانند بدون عذرخواهی و اعلام براءت از اعمال مجرمانه خود دوباره در میدان سیاست ایران حاضر شوند.