گروه سیاست خارجی-رجانیوز: چند هفته از تصویب تحریمهای جدید علیه ایران با رای قاطع مجلس سنای آمریکا میگذرد که این مصوبه مجلس سنا نقض صریح بندهای مقدمه، 26، 28، 29 و 4.8.1 پیوست A قطعنامه و همچنین نقض بندهای 3 و 5 پیوست B قطعنامه 2231 می باشد. این قانون سیدا 2017 (قانون به اصطلاح مقابله با بی ثبات سازی ایران در سال 2017) یا همان سیاهچاله تحریم این روزها در مجلس نمایندگان آمریکا به دلیل تحریم های روسیه با برخی موانع روبه رو شده است که مطابق با پیشبینیها این مرحله را هم پشت سر خواهد گذاشت. اما سوال اصلی اینجاست، مسئولان وزارت خارجه و کمیته ناظر بر اجرای برجام چرا دست روی دست گذاشتهاند؟ روحانی، ظریف و عراقچی منتظرند تا برجام نقض شود و بعدتر به فکر راه چاره بیفتد؟ اقدام عاقلانه مگر تلاش برای نقض نشدن برجام و پایبند نگهداشتن آمریکا به حفظ تعهداتش نیست؟
به گزارش
رجانیوز، روزهای قبل مجلس شورای اسلامی قانونی برای مقابله با تحریم جدید آمریکا تصویب کرد بررسی آن نشان میدهد که قانون مذکور تاثیرگذاری عملیاتی چندانی برای مقابل تحریم جدید ندارد و بیشتر پاسخی برای افکار عمومی داخلی است ( برای بررسی بیشتر
اینجا را بخوانید)
از باب غنمیت شمردن فرصت و از جایی که هنوز فرآیند قانونگذاری تحریم سیدا تکمیل نشده چنانکه نیازمند تصویب در مجلس نمایندگان و تائید ترامپ است، میتوان در زمان فعلی اقدامات بازدارنده واقعی انجام داد وهنوز هم این فرصت برای مسئولان علاقهمند به منافع ملی وجود دارد که پاسخ مناسب به نفض توافق هستهای را بدهند.
چه راهحلهایی وجود دارد؟
برای مقابله با تحریم جدید میتوان دو راهحل حقوقی و عملیاتی درنظر گرفت. در این نوشتار تنها به راهحل حقوقی میپردازیم.
در باب راه حقوقی باید اشاره کرد که انگلستان، فرانسه، روسیه و چین همگی عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل هستند. دیدگاههای روسیه و چین به طور سنتی به ایران نزدیکتر است و انجام رایزنیهای کوتاهی میتواند آنهای را متقاعد سازد که تحریم جدید آمریکا نقض قطعنامه 2231 است البته روسیه از آنجایی که خود نیز به تحریم جدید آمریکا اضافه شده به طور قطع همراهی بیشتری خواهد کرد. موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا هم معتقد است که ایران توافق هستهای را به شکل کامل اجرا کرده است چنانکه در اظهاراتی توام با کنایه به مسئولان آمریکایی گفته است: درحالی «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا از توافق هسته ای ایران انتقاد می کند که آژانس بین الملی انرژی اتمی تاکنون پنج بار بر پایبندی تهران به این توافق صحه گذاشته است.
با توجه به این شرایط وزارت امور خارجه باید از طرفهای اروپایی، روسیه و چین بخواهد که با صدور قطعنامهای- ولو خنثی- در شورای امنیت از آمریکا بخواهد که به تعهداتش ذیل قطعنامه 2231 پایبند باشد. در واقع ایران باید همان مدل رفتاری از طرفهای اروپایی، روسیه و چین مطالبه کند که آنها پیشتر در رابطه با ایران به کار بردند.
توضیح بیشتر اینکه سالهایی که ایران در حال انجام فعالیتهای صلح آمیز هستهای بود آمریکا و اروپا در روالی خصمانه خواهان آن بودند که ایران برنامه هستهای خود را تعلیق کند. این کشورها خواستههای خود را به شکل قعطنامه مطرح میکردند. مثلاً قطعنامه 1835 شورای امنیت که بسیار کوتاه است از ایران میخواهد که قطعنامه قبلی را اجرا نماید. در شرایط فعلی نیز اتحادیه اروپا، چین و روسیه باید درخواست اجرای قطعنامه 2231 و عدم نقض آن را از آمریکا بخواهند.
آمریکا قطعنامه را نقض کرده است! شما از این مسئله ناراحت هستید؟ همین ناراحتی را در قالب قطعنامهای کوتاه ولو خنثی باشد و یا حتی اگر توسط آمریکا وتو شود- اعلام نمایید. این اقدام اولاً نوعی فشار حقوقی علیه آمریکا است و در ثانی همراهی کشورهای اروپایی با ایران را از حد سخن فراتر میبرد. اگر این اعتقاد راسخ مسئولان وزارت امور خارجه که " اتحادیه اروپا از ایران دفاع همهجانبه میکند" صحیح باشد پس وقت آن است که این دفاع همه جانبه به مرحله اجرا برسد چرا که به تعبیر صحیح جواد لاریجانی کارشناس ارشد مسائل بینالملل، جمهوری اسلامی ایران به همدردی خاله زنکی اتحادیه اروپا نیازی ندارد دارد.
حال اگر دولتمردان ظرفیتی میبیینند باید از آن استفاده کنند. در مطالب بعدی که اقدامهای عملیاتی اشاره خواهیم کرد.
مطالب مرتبط: