مثنوی غلامرضا سازگار درباره حر ریاحی/تا که اسیر تو شدم حُر شدم

مثنوی غلامرضا سازگار درباره حر ریاحی/

تا که اسیر تو شدم حُر شدم

خبرگزاری فارس: این شعر از کتاب «یک ماه خون گرفته، ‌هفتاد و دو ستاره» سروده غلامرضا سازگار، شاعر آئینی به مناسبت چهارم محرم انتخاب می‌شود که به همت حسین فتحی تهیه و تنظیم شده است.

یوسف زهرا! زشما پُر شدم
تا که اسیر تو شدم حُر شدم

از دل دشمن به سویت پر زدم
آمدم و حلقه براین در زدم

آمده‌ام تا که قبولم کنی
خاک ره آل رسولم کنی

حرّ پشیمان تو ام یا حسین
دست به دامان تو ام یا حسین

یک نگه افکن همه هستم بگیر
ای پسر فاطمه دستم بگیر

روز نخستین به تو دل باختم
در دل من بودی و نشناختم

دست نیاز من و دامان تو
کوه گناه من و غفران تو

ناله العفو بُوَد بر لبم
تا صف محشر خجل از زینبم

روی علی اکبر تو دیدنی است
دست علمدار تو بوسیدنی است

مهر تو کُلّ آبروی من است
هستی من خون گلوی من است

چه می‌شود کشته راهت شوم؟
خاک قدم‌های سپاهت شوم؟

حرّ ریاحی به درت آمده
فطرس بی بال و پرت آمده

با نگه خویش کمالم بده
وزکرم خود پر و بالم بده

بال من از تیغه شمشیرهاست
سینه تنگم سپر تیرهاست

مقتل خون، اوج کمال من است
تیر محبت پر و بال من است

بال بده، فطرس دیگر شوم
طوطی گهواره اصغر شوم