نگاهی به فیلم «ایستاده در غبار» با محوریت زندگی احمد متوسلیان

نگاهی به فیلم «ایستاده در غبار» با محوریت زندگی احمد متوسلیان

این قهرمان افتخار کردنی است/روایتی کلیشه شکن از زندگی متوسلیان

مهدویان به فرمی رسیده است که در «ایستاده در غبار» توانش را در این نوع روایت به اثبات می رساند. مدلی که می توان آن را برای روایت قصه هایی از دوران دفاع مقدس که سال ها دنبال شکل سینمایی درستی برای بیان آن بوده ایم استفاده کرد. چیزی شبیه به سلسله کتاب های نیمه پنهان ماه که روایت شهید از زبان همسر آنان است .

گروه فرهنگ رجانیوز - حامد یامین پور: کسانی که قصد تولید یک مستند تاریخی داشته اند به خوبی می دانند که پیدا کردن آرشیو تصویری لازم برای مستند تا چه حد دشوار است. از مجوز های لازم برای رسیدن به آرشیو ها تا انبوه اطلاعات به هم ریخته سنگلاخ های این مسیر به حساب می آیند.

 

با این حال مردم علاقه به دیدن دارند. تماشا کردن. اینکه اگر قصه ای برایشان تعریف می شود مدام چهره مصاحبه شونده را نبینند، بلکه تصاویری از آن اتفاق یا واقعه را مشاهده کنند. مسئله ای که مهدویان به خوبی آن را درک کرده و متناسب با آن اقدام به تولید «آخرین روز های زمستان» کرد. این یعنی درک مخاطب و شناخت ذائقه مردم . 

 

 

فهم این نکته باعث شد تا محمدحسین مهدویان در روایت زندگی احمد متوسلیان نیز از قالب مستند بازسازی استفاده کند و مخاطب را به تماشای زندگی یک قهرمان دیدنی بنشاند . قهرمانی با زیستی استراتژیک که بازخوانی زندگی اش در دوران کنونی از هوشمندی های تیم سازنده «ایستاده در غبار» به حساب می آید. 

 

فیلم روایت یک دست و ساده ای دارد که مخاطب را با خود همراه می کند و فراز و نشیب هایی از زندگی فرمانده ای انقلابی را به تصویر می کشد. زندگی متوسلیان از دوران کودکی تا رسیدن به فرماندهی ماجراهای جالبی دارد که دست فیلمساز را برای روایت قصه مبتنی بر مسیری که می خواهد به آن برسد بازگذاشته است. 

 

متوسلیان در این فیلم تصویر یک انقلابی واقعی است با تمام خصائص یک انسان طبیعی. او خوشحال می شود، ناراحت می شود می خندد، فریاد می کشد، اشتباه می کند اما همه این ها از روزهایی که او به خدمت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در می آید دیگر برای خودش نیست. همه این رفتار ها برای آن است تا مسیر رسیدن به موفقیت را برای سپاه آسان تر کند. چه آن جایی که در شورای سپاه در کردستان به مشکل می خورد و چه آن جایی که با «وزوایی» مشاجره می کند همه و همه برای عمل به تکلیفی است که آن لحظه خود را موظف به انجام آن می داند.

 

 

همین نگاه تکلیف مدارانه است که باعث می شود او با وجود ادامه جنگ در خوزستان به سوریه رفته و آماده ی مبارزه جدیدی علیه رژیم صهیونیستی شود و باز تکلیف است که او پای در مسیر بازگشت به کشور بگذارد اگر چه او 34 سال است که هنوز به مقصد نرسیده .

 

مهدویان به فرمی رسیده است که در «ایستاده در غبار» توانش را در این نوع روایت به اثبات می رساند. مدلی که می توان آن را برای روایت قصه هایی از دوران دفاع مقدس که سال ها دنبال شکل سینمایی درستی برای بیان آن بوده ایم استفاده کرد. چیزی شبیه به سلسله کتاب های نیمه پنهان ماه که روایت شهید از زبان همسر آنان است . 

 

کارگردان جوان این فیلم نشان داده که به دلیل جوان بودن و نزدیکی خود به دغدغه نسل جدید می تواند بخشی هایی از زندگی این مردان بزرگ را روایت کند که نسل امروز منتظر شنیدن آن است. قصه ای که در آن «حاجی،برادر» محور ماجرا نیست و مخاطب به تماشای یک قهرمان واقعی می نشیند.

 

 

این فیلم نشان می دهد که بر خلاف آن چه عده ای می گویند دوران فیلم های دفاع مقدسی به سر نیامده بلکه دوران فیلمسازانی که همچنان قصد دارند فیلم های بد دفاع مقدسی بسازند تمام شده است. دریای بیکران ماجرا های آن روزها و انبوه اتفاقات آن قدر جذاب هستند که هرگاه و در هر قالبی درست و جذاب روایت شوند مخاطب فراوانی خواهند داشت. نظیر آن چه در کتاب های سوره مهر شاهد بودیم و امروز در «ایستاده در غبار» نمود آن را می بینیم.